Deze week zijn er drie makelaars langs gekomen om de waarde van ons huis te bepalen. Alledrie vinden ze het een moeilijk, uitdagend object (het is niet te vergelijken met huizen hier in de buurt, en dat kan een na- en een voordeel zijn). Het komt erop neer dat we kopers moeten vinden die helemaal hoteldebotel zijn van een boerderijtje met grote schuur en rare badkamer vlakbij de snelwegen (eh, uitvalswegen) en met de gezelligheid van diverse winkelcentra dichtbij.
Zie? ik verval automatisch in makelaarstaal. We hebben trouwens een grote tuin, volledig vrij van inkijk, met uitzicht op fraaie bomen.
Nou, als jullie nog iemand weten? graag!
Verder hadden ze alledrie een tip; opruimen! Maar wat hebben wij dan gedaan de afgelopen maanden?
Gelukkig zien we het nog zitten; Ooit leek het of we echt niet zonder die spullen konden, maar iedere keer bedenk ik even; wil ik het uitpakken als ik in Australië ben? Meestal is het dan toch nee. Bovendien weten we dat we maar 20 kuub hebben, en als ik het ene meeneem, moet ik het andere thuislaten. En er zijn dingen die absoluut mee moeten!
Over de prijs zijn we het overigens nog niet eens. Dus daar gaan we nog even over denken en praten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten