ex-collegas

Art is ex-collega van een heleboel mensen en een ervan is Fiona, die een vakantiehuisje heeft in Torquay. Daar gaan we even heen!

Eerst moesten we snel even boodschappen doen, maar Ghengis had niet zo'n zin om in de auto te blijven wachten.

We moesten eerst even langs Gunnamaratta, want Diuwke had haar helm laten liggen. Daarna namen we  de ferry, van Sorrento naar Queenscliff.     Dat was leuk!  (even, want eigenlijk is zo'n boot saai) Lekker in de zon.

 

 

 

 

 

 

 

 

Toen we in Torquay aan kwamen, kregen we een erge schok; Diuwke en Bregje zijn wetsovertreders! Kijk maar; Slapen in de auto, foei!

 

We waren aan het strand, dus dan moet je in de zee; Maar koud is het eigenlijk wel.

Ghengis moet er ook aan geloven;

We hadden een heel erg gezellige avond, en het werd laat, meet veel wijn. Bregje had binnen no-time de jongens weer ingepalmd, dus kochten ze  een film (Narnia 2) die de meiden tot laat bekeken.  Gek genoeg zijn we helemaal vergeten foto's te maken van Fiona en John.

De volgende dag gingen we naar een ander strand, waar we bijna wegwaaiden. Toch was het heel erg lekker zo buiten te zijn. Wel een beetje jammer dat Abby, hun hond, besloot Ghengis poot eraf te bijten, wat bijna lukte, maar gelukkig niet helemaal. Ghengis vertelde me dat ze volgende keer toch liever thuisblijft- mee gaan is helemaal niet leuk. Al dat zoute water, en die rare honden...

  Diuwke trekt zich weinig aan van de wind.

Het is hier wel erg mooi...

Na een gezellige lunch in Torquay, gingen we naar huis, want inmiddels had ik een telefoontje gekregen uit Nederland, of eigenlijk uit Australie, van ouders van school,  die hier op vakantie zijn.  Ze regenden een beetje weg in Wilsons Promontory, en omdat het vorige week niet gelukt was om elkaar te ontmoeten was dit een hele goede reden voor een tweede poging... Gezellig!

Thuisgekomen waren Jaqueline en Hans al bijna gezetteld, al durfden ze het huis niet in te gaan- er was genoeg ruimte om het huis, om ze bezig te houden....

paardje rijden...

Met Sophie trokken we naar het Mornington peninsula, waar je paard kan rijden op het strand. Leuk!! Marieke en Jeroen kwamen ook, met Nico en Christine uit Shanghai, en alle daarbij horende kinderen.

De laatste mannen zouden eigenlijk gaan springen uit een vliegtuig, maar dat was stuk. Art was slimmer, en reed mee. Kijk, daar gaan we! (Tjits op het witte paard)  We mochten ook galopperen. Kijk maar! Dat was heel erg leuk, maar ook vermoeiend. Twee dagen later liepen we nog krom. (of voorzichtig )  (ja Marieke, ik kan het ook)

Daarna hadden we honger! Op de Ace-Hi farm hadden ze kipschnitzel, met patat, en een blaadje sla. Maar de ruimte was wel erg leuk. Kijk, net zusjes!

En hier konden de kleine meisjes ook paardje rijden. Op een lief ponytje, dat van de hondenvoerfabriek was gered.

(Oh ja, op paarden op het strand kun je je fototoestel niet meenemen, dus de foto's zijn een beetje fake...)

sophie, opa en oma...

Na kerst deden we het rustig aan, dus werd er aan het hek van de paddock gewerkt, motor gereden, ijsje gegeten... en dat allemaal met zijn allen!

Art en Pa op de tractor...

op Mt. Dandenong...

(Bregje vindt het geluid wat hard)  en op de motor!!

En Tjits, met haar vriendin van paardrijden, na een ijsje (yum)

Sophie en tjits vinden elkaar al (bijna) een jaar leuk, en nu eindelijk kwam het er eens van.  Ze bleef ook gelijk slapen, want er stonden nog meer leuke dingen op stapel!

Kerst!

De kinderen hadden ontzettend zin in kerst, .

Vrijdag de 19e waren we met zijn vijven naar de maal gegaan, om cadeautjes te kopen; iedereen met een zelfde zakje met duiten, en dan kiezen, denken, rekenen... (wel bijzonder om echt eens om de ander te denken) Ontzettend leuk, en spannend. En nu moest er nog gewacht worden op het uitpakken, want de 24e aten we wel heel lekker bij oma en opa in het huisje, maar uitpakken gebeurde pas de 25e.

Leuke verassingen in de crackers; hoedjes...

en grappen!

 

 

  Het is leuk dat Diuwke kan lezen, maar begrijpen doet ze die moppen eigenlijk niet helemaal... Wij wel, dus leggen we ze maar zo goed als kan uit.

Tjitske en Opa zitten helemaal op het zelfde niveau...

En Art en Pa ook!

 

De volgende dag blijkt een fles wijn per peresoon toch wat teveel geweest te zijn, dus is het een rustige dag. Riet kookt, (in haar hol) en opa rookt en kijkt toe. (ok, en maait het gras, als de maaier het weer doet)

En dan is het tijd voor sparkling shiraz, en..... kadootjes!!!!  Het weer is goed, de zon mooi, en we genieten volop van een kerst in de zomer. Korte broek, en de kerstboom buiten.

  Bregje met haar nieuwe vleugels, uit Nederland!! (hartstikke bedankt, Nienke!!)

Opa is erg blij met zijn leuke foto...

 

En Tjits heeft iets leuks voor oma gekocht.

 

 

 

 

 

Nee, opa, die paraplu is voor Bregje!!!

 

Het was ontzettend leuk, erg erg leuk. Kerst in de zomer, ik kan het iedereen aanraden!

Sydney-boys

Bedrijfsfeestjes en ontslagen (redundant- sorry) worden, gaat niet zo goed samen, hebben wij al eerder gemerkt, en zo zaten Hansie en Arjan ineens met een ticket Melbourne in hun maag...

Nou, daar kan wel wat beters in! Dus na ze opgehaald te hebben van Tullamarine, begonnen we met koffie, en daarna gingen de mannen aan het werk; palen slaan. De ponies moeten toch ooit weer eens in een wei staan waar ook gras staat, maar daar moeten ze niet uit kunnen ontsnappen!  Ondertussen bogen Hans en ik ons over het hoofdmaal; de vis.

De vis is een snapper, en die moest in het zout.   Toen de vis eenmaal in het zout zat, zorgde Arjan voor wijn, met een frivoliteitje erin,  yum!! een hibiscus flower!!

En toen mocht de vis ook weer op tafel. Bregje had daarover wel wat te melden, en dat moest in Arjans oor. de vis uit het zout halen was wat minder makkelijk...

Toe (je moet een toe) hadden we bedacht; Pavlova! Het wachten duurt alleen zo lang!

De volgende ochtend werden we wakker van een gillende Bregje; er zat een spin in haar kamer. Normaal sussen we dat een beetje, maar nu was het tijd voor een Belgisch bierglas; Dit was een serieuze spin!

  Tijd voor serieuze klussen; de kerstlampjes!

  Oh, Oh, wat wordt dat mooi! En hoewel het een beetje tuttig is, zijn we wel ontzettend blij hiermee.  Dus heeft iedereen een ijsje verdiend; En dan weer lunchen... Diuwke heeft opgevangen dat je hier in Australie beter een helm kan dragen als je op je fiets rijdt, en met haar weggedrag, spreken wij dat niet tegen.

We hebben nog een keer gegeten, maar ja; al dar eet gepraat... Voldoet dat terug in Sydney de heren hun abbonnement op de sportschool weer hebben vernieuwd.

Arjan overweegt nu serieus een wwoofer te worden, 4 uur werken en dan lekker eten en slapen, in Cockatoo. Het nachtleven is hier alleen wat minder dan in Sydney. Hoewel... met al die lampjes...