Al Maaaaaaaaanden een weekendje met de jongens aan het plannen (December was zo leuk, dat ze eigenlijk niet weg mochten…) waren alle vliegtuigkaartjes heen verkocht. Dus besloten ze te rijden, en in Albury te overnachten. Toevallig hadden wij ook een afspraak in Albury en die viel diezelfde ochtend! Dus; oppas regelen, en hop, op weg. (om 6 uur ‘s Ochtends) Terwijl het langzaam licht werd, werden de bomen donkerder.
Voor ons was het de eerste keer dat we door het afgebrande gebied heen reden. Dat was wel even schrikken. En ook een openbaring; wat gaat herstel snel in de natuur… Mensen doen er een stuk langer over. 
Het is wel indrukwekkend als de resten van een schoorsteen ziet staan, caravan ernaast, en dan een vrouw die dik ingewikkeld bij een groot vuur zit; de enige manier om de chaos op te ruimen is burning off. Cynisch genoeg.
Een half uurtje later is het landschap feeeriek, bijna een film achtergrond van karton…
In Albury aangekomen hadden we een afspraak in het park, om een camper trailer te bekijken. zo ongeveer halverwege onze grote reis bedachten we dat een beetje sneller oppakken wel handig zou zijn, en alle spullen een plekje ook. Maar het moet wel 4WD!! 
de camprite camper officieel;
Dit is het enige model op de markt waar 4 kinderen in passen, en wij ook nog. En goed gemaakt, want de meesten zijn in elkaar gegooid door en chinees. En Australian Made is essentieel natuurlijk!!! En, ze hebben geen Victorian representative, dus vandaar dat we halverwege afspraken, maar ook dat opent weer perspectieven in deze tijd van recessie.
Daarna was het tijd voor lunch, en dat besloten we in Chiltern te doen, waar eigenlijk bijna niets gebeurt. Het eerste wat dan ook opvalt is hoe ontzettend stil het er is. Je wordt gelijk helemaal rustig.
JA!! een echte telefooncel!! In gebruik!!
En de Grootste Wijnrank!
En, echte klompen, van het beroemde merk HOUWEN… Nooit geweten dat het dus klompemakers waren, die friezen van ons.
Terug in Albury ontmoetten we na 2 biertjes in de Irish bar, Hans en Arjan, die helemaal uit Sydney kwamen rijden. Zij hadden al besloten halverwege te stoppen, toen onze afspraak voor de camprite opkwam. Wij roken een kans op een nachtje vrij!
Een wijntje in een trendy bar,
Zo was het ‘s middags, heel netjes…
Daarna eten in de Border Wine room, waar we lekker eten, heel veel luxe wijn en dure toastjes aten, geserveerd door een meneer met grote bakkebaarden.
Daarna, jawel, nog even naar de ZED bar, de hipste bar uit Albury, waar nu heel veel mensen aan het hopsen waren op muziek uit de jaren dat ik, zeg, 8 a 9 jaar oud was.
Laat in de nacht besproken we de opsta-tijd, die wij vervolgens aan onze laars lapten. Dus, Iets later dan gepland aan het ontbijt!
Albury loopt een klein beetje achter; 
en op weg naar Cockatoo. Maar wel via Buxton, waar de BESTE burgers van Melbourne te koop zijn. 
YAMM!!! (driedubbele lot…)
En dan eindelijk, eindelijk, weer thuis.
En daarna doet een groep ‘bearhunt’ het beroemde boekje van Helen Oxenbury, en Diuwke vertelt.. 
Dat is natuurlijk een beetje saai (ze kent het uit haar hoofd) dus speelt ze ondertussen met wat voor handen is; een elastiekje
