Bregje wilde vandaag een boterham- met chocopasta.
Heb ik (stom!) de verkeerde chocopasta erop gesmeerd, DRAMA dus. Gelukkig ben ik flexibel, dus kreeg ze er nog een, met de goeie.
Vervolgens eet ze ze allebei met smaak op.
'allebei de boterhammen zijn lekker, toch Bregje?' zei ik dus.
'mm-mm', knikte ze instemmend. 'Maar deze is ziek!'
even denken... 'AH! die is niet lekker?!'
'Ja, die is ziek.'
woensdag 30 mei 2007
dinsdag 29 mei 2007
Koos Werkeloos...
Vandaag heeft Art zijn baan opgezegd. Toch best eng als je ergens 10 jaar hebt gewerkt.
Gelukkig reageerden zowel baas 1 als baas 2 erg positief. Ze waren zelfs jaloers dat hij die stap durfde te maken...
Verder, mocht alles anders lopen dan we hopen, mag hij blijven zolang dat voor het bedrijf mogelijk/haalbaar is. Kijk dat zijn nog eens toffe bazen.
Hij moet wel een opzegbrief schrijven, anders kunnen ze niet gaan werven. Dus dat moet Art nu toch gaan doen.
Opluchting!!
Gelukkig reageerden zowel baas 1 als baas 2 erg positief. Ze waren zelfs jaloers dat hij die stap durfde te maken...
Verder, mocht alles anders lopen dan we hopen, mag hij blijven zolang dat voor het bedrijf mogelijk/haalbaar is. Kijk dat zijn nog eens toffe bazen.
Hij moet wel een opzegbrief schrijven, anders kunnen ze niet gaan werven. Dus dat moet Art nu toch gaan doen.
Opluchting!!
maandag 28 mei 2007
gier en olifant
Zaterdag en zondag heb ik het eerste deel van mijn bronscursus gedaan!! Jippie, alleen maar leuk!
Stap een is de mal maken; stap 1a is dan; aanvoerkanalen. Met was dikke staven aanbrengen waar straks de brons doorheen kan vloeien. Je beeld gaat er direct vreemd van uitzien...
De bal is om een soort reservoir te hebben waar de brons lekker doorheen vloeit. (en nog veel meer, maar dat wordt een beetje veel hier...)
Omdat ik twee beeldjes had, maakte ik ze in een mal, de kanalen liepen dus langs elkaar;
Daarna luchtkanalen; ingesloten lucht moet bij het gieten er weer uit kunnen. Vandaar die rietjes;
Dan in gips zetten;
Zie daar het eindresultaat van 2 dagen hard werken...
(oke, het was zo leuk, dat ik zaterdagavond nog een beeldje heb gemaakt. Zondag heb ik alles dus nog een keer gedaan...Er zijn dus 2 mallen van mij)
vrijdag 25 mei 2007
deze week...
JA, die gieren, dat gaat er dus om dat ik morgen twee wasbeeldjes af moet hebben, want ik ga dit weekeinde twee heerlijk dagen helemaal zelf een cursus bronsgieten volgen!! Hopelijk kan ik dan ook mijn giraffen trio ophalen. Die giraffen kosten 1800 euro om te laten gieten, dus de gedachte om zelf te leren mal-maken en afwerken (samen zo'n 2/3 van de totaal prijs) was snel gemaakt,en er moet straks wel verdiend worden! Bovendien is het gewoon ontzettend leuk!!
Die gieren dus; beeldje is bijna af, maar ik heb geen idee hoe hun rug eruit ziet, en ik heb dus snel meer foto's nodig maar dan.. nou ja.
Mijn assessment is bijna af!!! Vandaag schreef een collega op de character-reference dat ik; a person who knows her profession, ben, en; she is enthusiastic and inspires the children. En ze vond het leuk om met me te werken. Fijn he?!! Dat ben ik!!!
En ook nog; Vanochtend bij de mail een berichtje van een heel groot para-medisch fysio bedrijf; als Art nog geinteresseerd was, ze hadden een baan, en of hij al in Australie was. (nee, maar dat duurt niet lang meer....
Tjits heeft vandaag uitgedeeld op school en iedereen was enthousiast. Gelukkig. De juf heeft foto's gemaakt, het is tenslotte de laatste keer.
Die gieren dus; beeldje is bijna af, maar ik heb geen idee hoe hun rug eruit ziet, en ik heb dus snel meer foto's nodig maar dan.. nou ja.
Mijn assessment is bijna af!!! Vandaag schreef een collega op de character-reference dat ik; a person who knows her profession, ben, en; she is enthusiastic and inspires the children. En ze vond het leuk om met me te werken. Fijn he?!! Dat ben ik!!!
En ook nog; Vanochtend bij de mail een berichtje van een heel groot para-medisch fysio bedrijf; als Art nog geinteresseerd was, ze hadden een baan, en of hij al in Australie was. (nee, maar dat duurt niet lang meer....
Tjits heeft vandaag uitgedeeld op school en iedereen was enthousiast. Gelukkig. De juf heeft foto's gemaakt, het is tenslotte de laatste keer.
donderdag 24 mei 2007
zondag 20 mei 2007
Feest!!!!!
Lieve Vrienden!
Zoals jullie weten gaan wij binnenkort verhuizen naar Australië.
We zouden het leuk vinden om iedereen nog eens te zien, maar de laatste tijd wordt zo druk, dat we niet iedereen persoonlijk kunnen komen zoenen.
Daarom geven we een FEEST!!
We zouden het heel erg leuk vinden als jullie komen, het lijkt ons geweldig om nog een keer alle belangrijke mensen in ons leven tegelijk te zien.
Dus, voel je welkom op 7 Juli, vanaf 17.00 tot dat de laatste vrolijk naar huis waggelt.
Om helemaal in de sfeer te blijven gaan we barbecueën, en wel op Australische wijze;
BRING A PLATE !
Dat wil niet alleen zeggen dat je je eigen bordje (en glas) meeneemt, maar dat daar ook wat op ligt om te delen met de andere aanwezigen.
Uiteraard zorgen wij voor muziek en genoeg te drinken voor iedereen. (en voor barbeques)
Mochten er kleine mensen moe worden, terwijl de grote mensen nog even willen dansen/kletsen, hebben we genoeg plaats om matjes of luchtbedden neer te leggen. (maar die hebben we zelf niet meer- alles is al verkocht)
Verder nog een verzoek;
We zouden het heel erg leuk vinden om van iedereen (met je hele gezin) een foto te krijgen. Die plakken we in een boek waar je er nog iets bij kunt schrijven, als je wilt. Zo hebben wij een mooie herinnering aan de mensen die we helaas niet mee kunnen nemen op ons avontuur.
Aukje, Arthur, Tjitske, Diuwke en Bregje van Vark
Zoals jullie weten gaan wij binnenkort verhuizen naar Australië.
We zouden het leuk vinden om iedereen nog eens te zien, maar de laatste tijd wordt zo druk, dat we niet iedereen persoonlijk kunnen komen zoenen.
Daarom geven we een FEEST!!
We zouden het heel erg leuk vinden als jullie komen, het lijkt ons geweldig om nog een keer alle belangrijke mensen in ons leven tegelijk te zien.
Dus, voel je welkom op 7 Juli, vanaf 17.00 tot dat de laatste vrolijk naar huis waggelt.
Om helemaal in de sfeer te blijven gaan we barbecueën, en wel op Australische wijze;
BRING A PLATE !
Dat wil niet alleen zeggen dat je je eigen bordje (en glas) meeneemt, maar dat daar ook wat op ligt om te delen met de andere aanwezigen.
Uiteraard zorgen wij voor muziek en genoeg te drinken voor iedereen. (en voor barbeques)
Mochten er kleine mensen moe worden, terwijl de grote mensen nog even willen dansen/kletsen, hebben we genoeg plaats om matjes of luchtbedden neer te leggen. (maar die hebben we zelf niet meer- alles is al verkocht)
Verder nog een verzoek;
We zouden het heel erg leuk vinden om van iedereen (met je hele gezin) een foto te krijgen. Die plakken we in een boek waar je er nog iets bij kunt schrijven, als je wilt. Zo hebben wij een mooie herinnering aan de mensen die we helaas niet mee kunnen nemen op ons avontuur.
Aukje, Arthur, Tjitske, Diuwke en Bregje van Vark
woensdag 16 mei 2007
Berlijn= Zadelpijn!!!
Vrijdag ochtend 11 mei vertrokken wij heel vroeg richting Berlijn, om eindelijk de felbegeerde stickers in ons paspoort te gaan halen. Ja, opsturen kan ook, maar halen is zooo veel leuker!
Rond 14.00 kwamen we aan in het hotel (we hadden natuurlijk kunnen weten dat het BAXPAX hotel eigenlijk een backpackers hotel is, maar twas echt niet in ons opgekomen) wat helemaal super was! Hartstikke nieuw en schoon, eigen badkamer, lekkere keuken met magnetron en koelkast, helemaal fantastisch. Beetje overkill eigenlijk voor die twee flessen wijn die we bij ons hadden, maar ja. We hadden fantastisch uitzicht over de daken van de luizenschool (die moeten blijkbaar ook van alles leren) en zagen de Dom en de Reichstag en de Televisietoren uit ons raam.
Maar al heel snel gingen we op pad natuurlijk; Unter dem Linden- biertje!!- Reichstag (rij!!-dat stellen we uit..) Holocaust monument,Checkpoint Charlie- pijn in mijn voeten… 
Terug in het hotel dronken we wijn uit kommetjes (geen wijnglazen) en ’s avonds op weg naar een leuk restaurantje. En dat vonden we! Wat kan je goedkoop en goed eten in Berlijn zeg! Helemaal het einde voor eetgekken als wij!
Na supervietnamees een wandeling langs de Spree en het museuminsel, terug naar het hotel.
2;
Voeten doen zeer. Alexanderplatz, bijzondere kerk, en experiment; DB fietsen. Een soort witte fietsenplan, waarbij je moet bellen en dan kun je met een code een fiets openkrijgen. De rekening gaat per minuut, en aan het einde bel je op, geef je een code door en vertel je waar de fiets staat. Nodig mobiel en creditcard. Leuk- heel leuk, maar volgende keer zouden we gewoon een fiets huren, wel zo goedkoop. Vandaag hebben we veel leuke wijkjes bezocht, een groot kerkhof (in die graven kun je wel wonen!) veel restaurantjes en nog meer winkels, en ondanks dat; toch drijfnat. (hebben wij weer- een weekeinde zonder kinderen, nemen we de regen mee!) ’s avonds gegeten bij een heel bijzonder Singaporees restaurant, waar we drie keer van plaats wisselden vanwege de regen die tussen de megagrote parasols steeds precies mij uitzocht, en ontdekten wat de typische kant is van Berlijns bedienen. Ze komen wel vragen, maar komen nooit meer terug. Gut, je kunt hier nog omkomen van de dorst!!
’s Nachts, dat is het voordeel van fietsen, terug richting ‘oost’ en nog even langs de Reichstag. Die was, integenstelling tot wat de gids zei, tot 22.00 open, en dat hadden we gemist. Morgen dus maar. Toch denk ik niet dat er veel mensen zijn die kunnen zeggen; I piss on your parliament, en het nog menen ook.
3. ZON!!! Sja, zondag, de perfecte museum dag, vooral in deze stad vol semi-antieke bombastische gebouwen, met een voormalig oost en west die tegen elkaar opboksten qua Cultuur , en wij hebben zon. Hoe verzin je het? Geen museum van binnen gezien dus, alleen de Dom (rare jongens de Duitsers- Sielig zijn zij met geestige armen…? Mag je eigenlijk wel dubbel liggen in zo’n kerk?) en verder- terrasjes! En natuurlijk, even doorbijten,billen, fietsen. Naar de Kurfursten Damm, want daar kunnen toch niet alleen maar winkeltjes zijn? Jawel, dus, en dezelfde als bij ons. We hebben nog geprobeerd een beetje achteraf straatjes te nemen, maar veel is er niet aan hoor, daar. Gelukkig kunnen we nu zeggen dat we het gezien hebben. Trein terug genomen, en eiskaffee aan de Spree!
’s Avonds- de tijd komt nader, cocktails in een trendy strandbar midden in de stad, en heerlijk eten bij een super trendy vietnamees . Het is hier leuk!!
4. Vroeg op! Lopen naar de ambassade, en visa halen. Wat een domper zeg, gewoon een glazen ruit waar je je paspoorten onder schuift, veertig minuten lezen in een krant uit Canberra van oktober, en dan schuiven ze weer terug. Geen klapzoenen, geen bosje bloemen, geen CONGRATIULATIONS!!! Met uitgestoken arm liep ik door de ambassade naar de deur, maar niemand die hem greep en flink ging schudden. Nou ja.
Dus, snel naar een tentje gedanst, en een heerlijk uitgebreid ontbijt genomen. Geen champagne, want we moesten nog naar huis rijden. Maar zelfs de staking van alle postbeambten van heel Duitsland in het centrum van Berlijn, kon onze dag niet meer stuk maken.
Joepie! We hebben ze!!
Rond 14.00 kwamen we aan in het hotel (we hadden natuurlijk kunnen weten dat het BAXPAX hotel eigenlijk een backpackers hotel is, maar twas echt niet in ons opgekomen) wat helemaal super was! Hartstikke nieuw en schoon, eigen badkamer, lekkere keuken met magnetron en koelkast, helemaal fantastisch. Beetje overkill eigenlijk voor die twee flessen wijn die we bij ons hadden, maar ja. We hadden fantastisch uitzicht over de daken van de luizenschool (die moeten blijkbaar ook van alles leren) en zagen de Dom en de Reichstag en de Televisietoren uit ons raam.
Maar al heel snel gingen we op pad natuurlijk; Unter dem Linden- biertje!!- Reichstag (rij!!-dat stellen we uit..) Holocaust monument,Checkpoint Charlie- pijn in mijn voeten… 
Terug in het hotel dronken we wijn uit kommetjes (geen wijnglazen) en ’s avonds op weg naar een leuk restaurantje. En dat vonden we! Wat kan je goedkoop en goed eten in Berlijn zeg! Helemaal het einde voor eetgekken als wij!
Na supervietnamees een wandeling langs de Spree en het museuminsel, terug naar het hotel.
2;
Voeten doen zeer. Alexanderplatz, bijzondere kerk, en experiment; DB fietsen. Een soort witte fietsenplan, waarbij je moet bellen en dan kun je met een code een fiets openkrijgen. De rekening gaat per minuut, en aan het einde bel je op, geef je een code door en vertel je waar de fiets staat. Nodig mobiel en creditcard. Leuk- heel leuk, maar volgende keer zouden we gewoon een fiets huren, wel zo goedkoop. Vandaag hebben we veel leuke wijkjes bezocht, een groot kerkhof (in die graven kun je wel wonen!) veel restaurantjes en nog meer winkels, en ondanks dat; toch drijfnat. (hebben wij weer- een weekeinde zonder kinderen, nemen we de regen mee!) ’s avonds gegeten bij een heel bijzonder Singaporees restaurant, waar we drie keer van plaats wisselden vanwege de regen die tussen de megagrote parasols steeds precies mij uitzocht, en ontdekten wat de typische kant is van Berlijns bedienen. Ze komen wel vragen, maar komen nooit meer terug. Gut, je kunt hier nog omkomen van de dorst!!
’s Nachts, dat is het voordeel van fietsen, terug richting ‘oost’ en nog even langs de Reichstag. Die was, integenstelling tot wat de gids zei, tot 22.00 open, en dat hadden we gemist. Morgen dus maar. Toch denk ik niet dat er veel mensen zijn die kunnen zeggen; I piss on your parliament, en het nog menen ook.
3. ZON!!! Sja, zondag, de perfecte museum dag, vooral in deze stad vol semi-antieke bombastische gebouwen, met een voormalig oost en west die tegen elkaar opboksten qua Cultuur , en wij hebben zon. Hoe verzin je het? Geen museum van binnen gezien dus, alleen de Dom (rare jongens de Duitsers- Sielig zijn zij met geestige armen…? Mag je eigenlijk wel dubbel liggen in zo’n kerk?) en verder- terrasjes! En natuurlijk, even doorbijten,billen, fietsen. Naar de Kurfursten Damm, want daar kunnen toch niet alleen maar winkeltjes zijn? Jawel, dus, en dezelfde als bij ons. We hebben nog geprobeerd een beetje achteraf straatjes te nemen, maar veel is er niet aan hoor, daar. Gelukkig kunnen we nu zeggen dat we het gezien hebben. Trein terug genomen, en eiskaffee aan de Spree!
’s Avonds- de tijd komt nader, cocktails in een trendy strandbar midden in de stad, en heerlijk eten bij een super trendy vietnamees . Het is hier leuk!!
4. Vroeg op! Lopen naar de ambassade, en visa halen. Wat een domper zeg, gewoon een glazen ruit waar je je paspoorten onder schuift, veertig minuten lezen in een krant uit Canberra van oktober, en dan schuiven ze weer terug. Geen klapzoenen, geen bosje bloemen, geen CONGRATIULATIONS!!! Met uitgestoken arm liep ik door de ambassade naar de deur, maar niemand die hem greep en flink ging schudden. Nou ja.
Dus, snel naar een tentje gedanst, en een heerlijk uitgebreid ontbijt genomen. Geen champagne, want we moesten nog naar huis rijden. Maar zelfs de staking van alle postbeambten van heel Duitsland in het centrum van Berlijn, kon onze dag niet meer stuk maken.
Joepie! We hebben ze!!
dinsdag 15 mei 2007
koopcontract
En om het spannend te houden; Vandaag zou de bedenktijd van de kopers afgelopen zijn, ware het niet dat er een fout in het koopcontract stond, waardoor het overnieuw moest!!
Dus opnieuw handtekeningen zetten, opnieuw inleveren en opnieuw wachten. Gelukkig blijft de termijn om de financiering rond te krijgen gelijk, en is het op 1 juni zeker. Als alles goed gaat.
Ik denk het wel, want inmiddels komt er al post binnen voor hen. (???)
Dus opnieuw handtekeningen zetten, opnieuw inleveren en opnieuw wachten. Gelukkig blijft de termijn om de financiering rond te krijgen gelijk, en is het op 1 juni zeker. Als alles goed gaat.
Ik denk het wel, want inmiddels komt er al post binnen voor hen. (???)
woensdag 9 mei 2007
dinsdag 8 mei 2007
vrijdag 4 mei 2007
Oeps- ook nog het huis verkocht!!
In Frankrijk liep ook nog een tweede (derde? eh-vierde??) lijntje; Biedingen stroomden binnen per mobiele telefoon!
Dinsdag, de tweede dag kregen we een bod van de 'Architecten', ze hadden maar liefst 320.000 schamele eurotjes over voor ons stulpje. Na diverse faux-passesin het verleden heb ik mijn lesje geleerd; mijn gezicht bleef in de plooi toen Ferry het meldde, en voorzichtig vroeg ik; maar dat nemen we niet helemaal serieus, toch?? 'NOu,'zei hij, 'daar gaan we die andere kopers mee onder druk zetten.' Arthur schoot overigens wel gelijk in de lach.
Woensdag kwam er een nieuw bod; druk werkt blijkbaar, 380.000, van de mensen met drie kinderen. 'Dat komt meer in de richting!!'riep ik, en Ferry stelde dan ook voor om 430.000 terug te werpen. En passant wist hij nog te vertellen dat de architekten ook bedacht hadden een bodemonderzoek te willen, waarvan wij de helft moesten betalen (proest... Nu wel)
Vrijdag, op de markt van Carpentras, in wel een beetje regen, kregen we het voorlopig laatste telefoontje; 405.000. Toen hebben we maar OK gezegd. Want boven de 400.000 zijn we tevreden, dat hadden we al bedacht.
Dus; Champagne!!!!
Dinsdag, de tweede dag kregen we een bod van de 'Architecten', ze hadden maar liefst 320.000 schamele eurotjes over voor ons stulpje. Na diverse faux-passesin het verleden heb ik mijn lesje geleerd; mijn gezicht bleef in de plooi toen Ferry het meldde, en voorzichtig vroeg ik; maar dat nemen we niet helemaal serieus, toch?? 'NOu,'zei hij, 'daar gaan we die andere kopers mee onder druk zetten.' Arthur schoot overigens wel gelijk in de lach.
Woensdag kwam er een nieuw bod; druk werkt blijkbaar, 380.000, van de mensen met drie kinderen. 'Dat komt meer in de richting!!'riep ik, en Ferry stelde dan ook voor om 430.000 terug te werpen. En passant wist hij nog te vertellen dat de architekten ook bedacht hadden een bodemonderzoek te willen, waarvan wij de helft moesten betalen (proest... Nu wel)
Vrijdag, op de markt van Carpentras, in wel een beetje regen, kregen we het voorlopig laatste telefoontje; 405.000. Toen hebben we maar OK gezegd. Want boven de 400.000 zijn we tevreden, dat hadden we al bedacht.
Dus; Champagne!!!!
donderdag 3 mei 2007
dinsdag 1 mei 2007
1 mei; 19 jaar bijelkaar.
1 Mei waren Art en ik 19 jaar bij elkaar. Het was ook de eerste dag bij Tim en Eus in huis, midden in een middeleeuws dorpje, met muren van zo'n 60 cm dik.
Voor mij werd de dag een beetje overschaduwd door -ik heb lang gedacht of ik dit zou opschrijven, maar ik vind toch dat ik het moet doen- het bericht dat een vriendje van Diuwke en Tjitske is dood gegaan op zondag de 29e, door een heel naar ongeluk in huis. Hij is 4 jaar geworden.
echt heel erg verschrikkelijk.
Voor mij werd de dag een beetje overschaduwd door -ik heb lang gedacht of ik dit zou opschrijven, maar ik vind toch dat ik het moet doen- het bericht dat een vriendje van Diuwke en Tjitske is dood gegaan op zondag de 29e, door een heel naar ongeluk in huis. Hij is 4 jaar geworden.
echt heel erg verschrikkelijk.
Abonneren op:
Posts (Atom)
