Winterfest!!!

27 juli, midden in de winter dus (en dat is nog steeds wennen), is Emerald het Winterfest. Daar keken we al maaaaanden naar uit, helemaal omdat het gerucht ging dat Jamie alias Mad Macka de Puffing Billy ging vervallen, en er... tada!!! een Pet parade was. Waar bij je PRIJZEN kon winnen!! Wij hebben nogal wat pets, dus was al snel besloten dat de haan en de slang zouden meedoen, en winnen. Harko en Diana kregen geen keuze; ze moesten mee.

Mad Macka kwam echt!! samen met zijn consorten overviel hij de stoomtrein vol met goud. De politie greep mis, mede doordat Macka's lieftallige vrouw ze misleidde!

De petparade was ook voor ons een groot succes; Tjitske sprak eerst Tieske moed in, en liet haar de prijzen zien waar het om ging, Jippie!!! haan kreeg de derde, en slang de tweede prijs in de categorie 'smallest animal'. Marieke en Jeroen, die we tegen kwamen, waren ook zeer onder de indruk.

Daarna door voor de warme choco en (hele stoere) suikerspin.

We bleven hangen bij de speeltuin, en ontmoetten daar Mark en Claudia, vier jaar geleden geemigreerd, en erg leuk, dus daar zit hopelij toekomst in. Terwijl wij kletsten, signaleerden de kinderen een heel, heeeeeeeeel erg schattig varkentje, dat en passent van Art werd afgetroggeld (En ik werkte niet tegen).

Blijkbaar heeft een man met varken, NOG meer sex appeal dan een man met kind;

 

Ons nieuwe huisdier heet; Sillitoe en zal voorlopig resideren in het kippenhok.

Ratsma en van Vark in Melbourne 3

Nadat we 'on bail' waren vrijgelaten, liepen we door Melbourne naar de Yarra, waar me en passant door mijn 7 jarige dochter werd verteld dat mijn Engels wel slecht is. Ik zei 'Monkey bar' maar dat is nauurlijk 'manky bah'!

Dit stuk van Melbourne is mooi, vinden wij allemaal!

(copyright; Harko)

Maar net als alle aziaten vindt deze meneer Tjitske mooier.

  Diana is langzamerhand aan het ontspannen van de laatste weken, en Stein vergeet heel even hij stoer is en niet op de foto wil.    Het is leuk om 'onze stad' aan anderen te laten zien, ook al zijn we er zelf ook nog maar 4 keer geweest...

Avondeten doen we in een foodcourt, waar iedereen lekker kan kiezen wat hij wil, en pappas en mamma's niet letten op de voedzaamehid van het eten. Dat zou ook een beetje raar zijn, als je voorgerecht een MC Flurry is. Maar zoals Stein zei;' We lopen nu al drie uur voor een ijsje!' Dus dat was verdiend.

Ratsma en van Vark in Melbourne 2

Art had met zijn vlammende presentatie het bedrijf weer overtuigd van van alles ( te ingewikkelde dingen voor een stay at home mum) en mocht weer vrij, maar dat duurde niet lang;  

Helaas werden we allemaal opgepakt naar aanleiding van de daden van mijn man.

We werden in een koude, stinkende cel gegooid, en een meneer in uniform las ons onze rechten voor. Waarna we echt werden vastgezet; En wie kwamen we tegen in de gevangenis? Ned Kelly in jeans.

Ratsma en van Vark in Melbourne

Natuurlijk komen de crises in het bedrijf als Art vrij wil nemen, dus die moest alweer en alsnog helpen. Met zijn negenen waren we op pad op de Victoria market. Eerst langs de spullen, want iedereen die een reis maakt vergeet van alles, en iedereen die in rural gebied woont, wordt wild bij een overvloed aan spullen;

En eten; ook heel erg belangrijk, vooral met negen kinderen. En wie zegt dat oliebollen en poffertjes heel erg Nederlands zijn? Dit zijn gewoon Italiaanse Donuts, en Italiaanse pannekoekjes...

Diana wil het eigenlijk niet, maar zal zich al snel realiseren dat dit een 'Bare Essential' is!! (en soms moet je iemand een beetje pushen)

Het leukste stuk van de Vic market is natuurlijk het oude, delicatessen gedeelte, want daar kun je alles krijgen.;

2 mannen, 2 vrouwen, drie jongens, drie meisjes...

Woensdag was het plan in sneltreinvaart alle australische dieren te bekijken, dan is 'de druk eraf'. (dinsdag was een rust dag- ik had cursus en art werk) Harko reed in Huey, om te oefenen, en ik in Piglet, met 6 kinderen achterin. 

Het is hartstikke leuk om je vrienden ineens bij je te hebben, en dat willen we vastleggen; Inmiddels weten we hoe belangrijk foto's van geliefden zijn...

Stein, is het niet met me eens.

Tjitske wel;

 

 

 

 

 

 

 

Die twee kunnen het weer als vanouds vinden met elkaar. Stein had een beetje de zenuwen; drie meiden, maar gelukkig passen onze meiden niet in dat beeld.    We wandelen tussen koala's en kangaroos (das normaal in Australie...proest)en Harko geniet heel erg van alles wat hij ziet;

Tim ziet allerlei dieren waar hij nog nooit van gehoord heeft (maar Diuwke blijft interessanter) terwijl Jard zijn best doet om Stein na te doen (maar niet helemaal begrijpt hoe dat zit met die handen en die camera, gelukkig) Grote hilariteit; een poepende koala!!! En een etende tasmaanse duivel;

 

 

 

 

 

 

Toch een gek idee als je thuis twee lieve konijnen hebt.

Thuis sloten we af met een echte australische barbeque, zoals dat hoort, met een biertje erbij. (en wat de mensen in nederland niet weten; barbequeen doen de mannen buiten, terwijl de vrouwen binnen kletsen)

Bezoek.

Hoe snel ver-australisch je? Harko, Diana en de jongens deden de luchtkus, en kregen een dikke knuffel na mijn eerste zoen, want zo doe je dat hier. En daar ben ik eindelijk aan gewend.

De jongens waren helemaal hyper, en als meisjes ouders zaten Art en ik met open mond toe te kijken, hoe dat ook a weer ging. Maar verder; als vanouds! Heerlijk- er is natuurlijk ook pas een jaar overheen gegaan, maar het is fantastisch.

Harko en Tjits bekijken Tjits' reisboek.

En daarna was het ineens kerst... Allemaal leuke dingen uit Nederland!

De eerste dag hebben we, na een ontbijt met veel fruit (dat is nodig na 2 dagen vliegtuig eten) een wandeling gemaakt door onze tuin, waarbij we stukjes ontdekten die we nog niet eerder gezien hadden.

 Gum- hars bekijken...

En we ontdekten een gully die we nog niet eerder gezien hadden;  Het voelt weer helemaal Hongarije/ Belgie!!

Diana en Stein wilden de school wel even zien. Dus vlak voor half vier naar Diuwkes klas, waar Diuwke (de meiden hebben allebei een extra week 'vakantie' gekregen van ons) heel graag Show en Tell deed; "this is my holland friends!"

Een broodje bij de bakker, een ritje, en de jet lag dip zette in. Dus lekker terug naar huis, en eten, kletsen, drinken...

Ik snap nu al wel waarom je soms te vroeg bezoek kunt krijgen; We kunnen niet meer uitkijken naar het bezoek van Har en Diaan... Het enige wat ze nu nog kunnen doen is weg gaan.  (maar nu nog eerst even genieten!)

 

Whacking and sticking...

Portica is lief, maar ze heeft wat moeite met haar achtervoet optillen om de hoeven te laten doen. Ik was dus bang dat er iets aan de hand was, en ze pijn had, ofzo...  Maar bovendien was het gewoon tijd voor de farrier. (hoefsmid).   Het kostte een paar telefoontjes, maar zaterdag kwam hij eindelijk, en het was nog mooi weer ook.

De eerste hoef ging prima, en daarna wilde Kim de achterhoef doen. Maar toen begon Portica duidelijk te maken dat dat niet de bedoeling was; slaan, steigeren,  dingen die ik mijn ponietje nog nooit heb zien doen! "This is just being naughty!' riep Kim, pakte Portica's voet en tilde hem hoog op, en tegelijkertijd kneep hij haar neusgaten dicht, zodat ze geen streepje lucht kreeg. Gnuivend draaide ze met haar hoofd, trapte met haar voet, maar Kim hield vol.  Na een minuut(je) liet hij los, en haalde Portica diep adem... En Kim? Die kon doorgaan met zijn werk, want Portica liet haar voet gewillig optillen.

Kim is nu het alpha paard in onze kudde; Nu ik nog!

Zo doe je dat! legde hij uit- iets met alpha paarden en de baas zijn. Dat moet ik dus ook beter doen; Bijten los je op met een kurk met een naald erdoor; even een prikje in de lip lost veel toekomstige problemen op, en als ze slaan; "whack 'em!" Laten zien dat dat niet mag!  Donder krijgt het een stuk moeilijker de komende tijd...   

Ute means utility!!

Piglet -ja zo heet ze- is een ute. Dat betekend dat je je auto gebruikt voor meer dan het vervoeren van je handtas en je kinderen, dus moest dat de eerste week natuurlijk wel gebeuren!!!

 

kijk;

Art was heel erg blij...

boos...

Bregje is ontzettend boos, dat al haar zussen op paardrijden zitten, en zij niet. Wanneer mag je dan paardrijden?? vraagt ze steeds.

Nou, als het 20 graden is midden in de winter, en je je eigen pony hebt. Vandaag dus.

Eerst moet je borstelen,

(dat gebeurt niet zo heel intensief)

Dan moet je lungen; (longeren);   En daarna mag je echt rijden!! Maar dan houdt mamma het paardje vast, en maakt ze geen foto's, natuurlijk.

 

Donder, die nu geen baby meer is maar een puber, en continu ontsnapt, rent om Portica heen, en Ghengis, die alles altijd in de gaten houdt, rent achter Donder aan, om die stomme pony rustig te krijgen, wat eerder contraproductief werkt, doen er samen alles aan om Portica af te leiden van dat kostbare vrachtje op haar rug, maar Portica blijft stug doorstappen, ook al kijkt ze af en toe zenuwachtig naar mij. Good Girl!! roep ik steeds. Wat een knappe pony zeg!