Even tussendoor; Kiama

's Ochtend kwamen we zomaar onze sydney hosts tegen, en we dronken heel gezellig thee en kletsten een uur in de rondte; wat een leuke mensen komen we toch tegen! maar iedereen had het druk, dus na een tijdje kusten we af en gingen we ieder ons weegs. 'ons' huis in Sydney, met Jenny en James er heel klein voor.

   Het blowhole van Kiama hebben we gemist in 2005, maar nu, na eerst een ochtend internet in Sydney, kwam het precies mooi uit als tussenstop op weg naar Depot beach.

We hadden geluk; de laatste campingplaats aan de oostkust was net vrijgekomen op de showground, en dus mochten we onze tentjes opslaan op de parkeerplaats naast de football court. our camping spot was behind the black and yellow bar.

Hoewel het de meest vreemde plek was van onze reis (op de achtertuin in Sydney na) deden we het toch maar; Er was Jazz in het park, en we hadden geen zin om eindeloos te zoeken. Dus tent opzetten, en dan naar het strand. De kinderen lekker zwemmen en wij lezen op het strand.

De jazz hebben we uiteindelijk bijna helemaal gemist, want we hadden wel het laatste kampeer plaatsje, maar alle restaurants zaten helemaal vol. Zelfs de afhaal pizza zou een uur duren, dus werd het uiteindelijk thai (Helemaal niet erg!) in het park, op de laatste klanken van de jazz.

De volgende ochtend hebben we even het blowhole bekeken, maar het blowde niet, want de zee was te rustig. Een volgende keer misschien?

In the morning we met our lovely hosts, back from their holiday. We drank tea, and yapped  for over an hour, but then everybody had to do their stuff again. What a wonderful, lovely people we meet everywhere!! 

After some internet thingies (we are looking for a rentalplace now) we went on to the south, and Kiama seemed a good spot to stop. The last time we missed it, and Kiama has a famous blowhole, which doesn't translate very well... We got the very last camping spot, on the parking lot. Because we didn't want to look further we took it.  We went to the beach, and then tries to get food, but there was no space in any restaurant left, even take away pizza would take an hour, so in the end we settled for Thai (I didn't mind) and ate it in the park at the last chords of a jazz band.

The next day we went to the blowhole, but it didn't blow at all.

Sydney 2

Onze tweede dag in Sydney bestond uit; ontbijt op circulair quay, een bis naar de vismarkt, tenminste, als de chauffeur ons had gewaarschuwd, een wandeling naar de vismarkt en  sashimi en aardbei lunch.

Daarna gingen we met de light rail naar Hyde park, bekeken de winnaars in een natuur fotografie wedstrijd, en aten een ijsje in het park .

Bregje liet zich vallen in het park en speelde; dat had ze nodig.

  Avondeten was weer in chinatown, maar minder indrukwekkend dan de avond ervoor, ook al was het Peking Duck. Daarna liepen we terug naar Darling Harbour, waar we de ferrie terug namen.  In het donker zagen we eenprachtig opgelichte brug en operahuis (onfotografeerbaar natuurlijk) .  Luna Park zag er ook fantastisch uit in het donker, dus de kinderen wilden gelijk erin! Maar we vonden het toch te laat, dus moesten ze mee naar onze tuin.

Our second day in Sydney consisted of; breakfast at Circulair Quay, a bus to the fish market, that is, if the driver had warned us, a walk to the fish market, and sashimi and strawberry lunch. Then we took the lightrail to Hyde park, where we first looked at a great exhibition of nature Photography, and then had icecreams in the park.

  

 

For dinner it was chinatown again, but not as memorable as the night before, even though we had Peking Duck.  We walked back to Darling harbour, and took the ferry 'home' which gave us a very nice view at a lighted bridge and opera house. Luna park also looked magical in the night, so the children wanted to go there instantly, but we had to dissapoint them; ten o' clock is just too late.

Sydney

In Sydney hadden geluk; we sliepen onder de brug, maar wel op zijn meest luxst. Dus niet een kartonnen bord, maar een achtertuin in Kirribilli, zo'n 3 minuten lopen van het huis van (ex) premier Howard! Afgezien van dat het een beetje vreemd was, was het voor ons met de kinderen heerlijk, want de ferry was 5 minuten lopen dus waren we steeds snel op pad, en hoefden we niet iedere keer anderhalf uur te reizen om uit het centrum te komen ('s avonds telt dat meer aan).

The park in front of 'our' house...(and also the home of our toilet)

De eerste ochtend ontbeten we lekker in Kirribilli, want  een keuken hebben we niet in onze tuin, en daarna gingen we met de ferry naar Circulair Quay, waar alle ferries aankomen en ook het opera huis staat. Vooral Tjitske was onder de indruk, want die heeft al vaker plaatjes gezien en verhalen gehoord.  We waren een beetje bang dat de tour te lang zou zijn voor de kinderen, dus die hebben we niet gedaan.

  Real Aboriginals.

Wel zijn we naar het MCA, Museum of Contemporary Art gegaan, waar we prompt werden geinterviewd door een krant, en de meiden moesten op de foto voor een kunstwerk. De tentoonstelling zelf was fantastisch, en ik merk nu dat ik mijn werk mis, want ik bedenkt direct manieren om de kunst te vertalen naar hoe je er met kinderen iets mee kunt doen. Toch maar zelf een Art class opzetten, denk ik.

We zijn nog even door de Rocks gelopen, want die konden we de vorige keer niet vinden, en toen hebben we een taxi genomen naar de sydney tower, waar we een 'waanzinnige'(ahem) show hebben gezien over de outback (jawel) en het great Barrier reef, maar uiteindelijk mochten we toch naar de lift omhoog. Van boven af kun je echt de hele stad overzien, en het was wel leuk om te zien wat de impact is van nationale parken op de groei van Sydney, en wat er achter al die mooie frontjes staat. Sydney tower from a distance

Via Darling Harbour zijn we naar China Town gelopen voor onvergetelijke dry fried chilli chicken -Daar gaan we dus nog eens voor terug. Twee taxis brachten ons uiteindelijk terug naar onze tuin.  

In Sydney we where very lucky; we slept under the bridge.

Not on a cardboard, but 3 minutes walking away from the house of the former prime minister, in the garden of a Kirribilli house.  Particularly good, as it was also close to the ferries, and we didn't have to travel 1,5 hours to get away from the centre, like last time, which is very convenient with the children.

The first day we had breakfast in Kirribilli, and then wnet on to the harbour and the opera house.

Then we visisted the MCA, for a great exhibition of Tim Hawkinson, and where interviewed for a newspaper, and of course photographed in front of an artwork. We are going to be famous in Australia!

This time we could find the Rocks, had an ice cream, and went on to a magical show about the outback and the Great Barrier reef (not) in the Sydney Tower, before we could take the lift and look over the whole city. That was wonderfull as we could see the way the city is enclosed by national parks, and the water in its centre.

After that we walked to Darling Harbour and had dry fried chilli chicken in China Town. A taxi brought us home.

Kerst 3

-3

Het inpakken duurde wat lang, het was tenslotte de eerste keer dat we alles uit de auto hadden gehaald, inclusief de bankjes. Daarna douchen, want dat zou voorlopig de laatste keer zijn, en dan; op naar sydney!

In Sydney hadden we de meest bizarre kampeerplek uit onze reis, de tuin van Jenny, die ons in Bellingen uitnodigde om de tentjes op te slaan onder de harbourbridge, terwijl zij in Surfers paradise kerst vierde met de familie. Maar uiteraard reden we eerst verkeerd, want dat hoort in een stad, dus kwamen we aan de verkeerde kant van de Harbourbridge uit, en daar woont Hansie, die op ons wachtte met eten. We kennen Hansie en Arjan via het forum, zijn twee keer uit eten geweest, zij een keer bij ons op de borrel, en Hans heeft ons geholpen op Schiphol met onze 12 koffers. Superlief dus, en nu gaan we een ‘Hoera we zitten in Australie’ etentje doen.

Arjan en de meiden.

Het appartement van de Hansies was wel even een cultuurshock voor onze bushreizigers, maar de kinderen hadden hun eigen speelgoed mee, en uiteindelijk voelen wij ons inmiddels overal thuis. Op zijn mini balkon had Hans een super barbeque voorbereid, en we aten terwijl we over Sydney uitkeken.

Hansie bakt de worstjes!!!

Dit is toch een beetje het laatste stuk voor ons; Na Sydney doen we nog een major stop; voor Oud en Nieuw, en dan is het; echt beginnen met settelen.

En ook dat is een heel dubbel gevoel.

Kerst 2

En toen werden we wakker; Zoals dat hoort was het slecht, koud weer, storm en dreigende regen en bleven we dus binnen. Tenminste, zo hoort dat in Nederland! Blijkbaar nemen wij ons eigen weer mee, dus begonnen we de dag met mincepies in de tent, en een DVD op de laptop. Na een paar uur werden we een beetje lamlendig, dus gingen we eruit, wandelen in het regenwoud hier, en de duinen. He! Net als altijd!

De duinen zijn hier een beetje hoger dan in Nederland, en een beetje stijler, en van duinbescherming hebben ze nog nooit gehoord, dus mocht je er surfen.

Terug bij de tent heeft Art wat zeiltjes opgehangen (tegen batshit en wind) en zo zaten we heel gezellig klaar voor ons tweede kerstmaal, kipschnitzel ( de kinderen mochten zelf kiezen wat ze het lekkerst vonden), lam (wij ook) , aardappeltjes en een luxe sortering groenten.

Echt heel erg kerst, en we hebben Caspar foto’s gemaakt. Halverwege stortten de kleintjes in, en dus aten we alleen met Tjits ijs met fruit toe.

Ons kamp!!!

Kerst 2007 (*excuse me English guys, will be translated soon!!)

Omdat iedereen hier in Australie (zo lijkt het) kerst op het strand/ buiten de deur viert, hebben wij twee weken van te voren een plek geprikt, en geboekt. Myall lake park, vlak boven Newcastle leek aardig, ook al vroegen ze 65 dollar per nacht.

De kinderen keken erg naar kerst uit, benieuwd naar wat ze zouden krijgen, maar eigenlijk nog veel meer naar wat de ander van hun kadootjes zou vinden. Voor mij was het een beetje dubbel de laatste weken; Leuk om zo’n eerste kerst hier te vieren, maar het maakt ook heel erg bewust van de laatste keer in Nederland, met Nienke en Oskar, de kleintjes en mijn moeder. We hadden toen nog niet zo erg het gevoel dat het echt de laatste keer zou zijn; wel op die manier, maar niet echt de laatste keer zo...

De laatste dagen hadden we detour gemaakt door de Hunter valley, dus de 24^e moesten we van Singleton naar Myall lakes rijden, zo’n 260 km, maar eerst boodschappen. Als je voor een Engelse kerst gaat, ga je ook voor een engelse kerst, vond in ieder geval Tjitske, dus kochten we kalkoen (voor gebakken) zoete aardappels, verschillende groenten en mince pies! (naast chocolade, ijs, appeltaart etc etc natuurlijk...)

Het park lag erg mooi, maar, zoals de man van de info ons al had gewaarschuwd, er stonden wel heel veel cabins. De kampeerplekken waren achteraan het park, aan de ant van het meer (mooi) onder de banksia bomen. Een prachtige plek om kerst te vieren, en omdat we op het allerlaatste moment hadden besloten om de kadootjes toch op de 24^e te doen, zodat de kinderen tijd hadden om ermee te spelen, hingen we gelijk de lampjes en slingers op, en begonnen we al snel aan het eten; Campoven op de Coleman, kalkoen erin, en wachten maar, terwijl de voorgegaarde aardappels en groenten in de slaapzak stonden te wachten.

Toen het donker werd snel kadootjes uitpakken! Eten deden we uiteindelijk op de grond, op een mooi kleedje en met crackers, want dat hoort hier. De laatste kadootjes werden uiteindelijk tegen twaalven uitgepakt; zo zie je maar, zelfs als je niet echt veel hebt, duurt het lang.

Volgens Tjitske was dit de beste kerstmis ooit! Ondanks de bats, die onze appeltaart onderpoepten, en ondanks de muggen. Het was dan ook wel heel bijzonder.

Byron /Bellingen

Na het vage dorpje met de dronken manager in het vreemde motel, reden we door naar Byron Bay, wat echt heel leuk is, al zijn er heel veel winkeltjes, en krijg je op een gegeven moment wel het gevoel dat je vooral veel geld moet uitgeven.

De sfeer is er heel goed- beetje alternatief, gezellig (op de goede manier) levendig. En strand he... al raak ik dat een beetje zat. Kan dat? Ja, dat kan dus. Dus, de volgende dag via Coffs harbour (dat is dus niet leuk...) naar Bellingen, een dorp dat meer in de bergen ligt.

De kinderen vinden strand nog steeds helemaal fantastisch!

In coffs harbour was er een ding dat we moesten doen, en dat was; de clog barn!

Poffertjes, kroketten, frikandellen en stroopwafels! Na een fantastisch lunch (who needs thai) zagen we voor het eerst in ons leven, en dat is echt waar, een demonstratie klompen maken. Achteraf mochten wij, omdat we het verst hadden gereisd, de demonstratie klomp hebben, maar die hebben we afgeslagen, want we hadden al vijf paar klompen in de auto. In Nederland waren we daar niet meer aan toe gekomen, dus dit was de ideale gelegenheid. Breg en Tjits deden hun klompen direct aan, en de meneer van de ' fabriek' was helemaal blij met deze blonde hollandse dames.

Hierna dus naar Bellingen. Een klein dorpje waar al 4 jaar geen film wordt opgenomen door Russel Crow, wat de plaatselijke bevolking erg jammer vindt. We boekten in in het Fedration hotel, wat heel erg verrassend was, erg hip en trendy zoals eigenlijk het hele dorp. Alternatief op de goede manier, en nu weten we het zeker. We gaan in Bellingen wonen.

Te koop; oude kerk, cathedral ceilings, 10 acres (40.000m2) voor zo'n 400.000 dollar. JA!!!! de sfeer is hier helemaal fantastisch; een en al koffie tentjes, leuke winkeltjes, heerlijke restaurantjes. We aten super heerlijk, luisterden de hele avond naar Jazz en genoten. Wij zijn thuis.

Oh nee, toch niet; we moeten eerst nog 2 jaar in Victoria wonen. mmm.

After the weird village with the drunken manager in the dodgy hotel, we left and drove on to Byron bay, which is very nice though there are a lot of shops and after a while you get the feeling that you have to spend a lot of money.

The vibe is good, a bit alternative, gezellig (in the right way) and very lively.And of course there is the beach... although I'm getting a bit fed up with that. Is that possible? Yes, it is, so the next day we head out to Bellingen (in the mountains) , but first we pass Coffs harbour. (not a good place) where we HAVE to visit the clog barn, where we eat poffertjes, kroketten, frikadellen and stroopwafels. After that, we see our first ever (really) demonstration od clog making. Because we where the ones travelling the furthest, we could take home the demonstration clog, but we declined, as we allready had 5 pairs of them in the car. In Holland we didn't have time anymore, so this was the ideal opportunity. Tjitske and Bregje put them on straight away, which made the clogmaker very happy.

Then on to Bellingen, a village where Russel Crow did not make a movie the last four years, which makes the locals very sad, and we checked into the Federal hotel, which was suprisingly nice and trendy, as the whole village is. Alernative in the right way (over 25 accepted) and we instantly decided we want to live here.

For sale; Old Church, cathedral ceilings, 10 acres for about 400.000 dollar. YES!!!!! The atmosphere here is fantastic, lots of nice coffee places, restaurants, nice shops... We had an absolute wonderful dinner, listened to Jazz the whole night, and enjoyed ourselfs. (there it is, the missing super of that. bloody English).

We are home.

Oh no, we're not, we have to live in Victoria for two years. mmmm

Mall????????

Na Brisbane reden we langs de kust naar beneden, en dan kom je langs surfers paradise. Dat klinkt leuk, maar dat is het niet. Dit moet haast wel het meest verschrikkelijke stukje kust zijn dat bestaat; een en al flats, hotels, malls etc etc. Afschuwelijk. Voor het kamperen betalen we nu ook bijna hotel prijzen, maar dat heeft ook te maken met de schoolvakantie die nu is aangebroken. Gelukkig, de stranden blijven heerlijk, dus gaan we de zee in.

Maandag had Arthur een afspraak, (jaha), ook een reden waarom we in dit stuk zijn blijven hangen, want de distributeur van Enraf Nonius zit hier. Omdat hij geen idee had van hoe lang enzo, dropte hij ons af in een mall, om kerst inkopen te doen. Toch handig grote malls, maar ik wist niet wat me overkwam!

Noem me wereldvreemd ofzo, maar ik had het gevoel in een soort pretpark voor grote mensen terecht gekomen te zijn, overal speeltuintjes, lieflijke stroompjes zoals we die kennen vanuit Gelderland, waterrad, engelse tuintjes, maar ook een monorail. Als je geen leuk dorpskern hebt, dan maak je het gewoon! En alles omgeven met een abrikooskleurige kasteelmuur, voor het veilige gevoel. Ze weten hier toch wat gezellig is!! GEZELLIG!!!!

We hadden de meiden ieder 50 dollar toegezegd, waarvan ze kadootjes moesten kopen voor de anderen. Het leek me wel een goed idee omdat sommigen van de meiden soms wel erg bezig zijn met of ze wel genoeg krijgen. Nice waterwheel (?)

En het werkte; het was heel leuk zoals ze eindeloos keken, rekenden, overlegden, maar allemaal apart van elkaar. Tot er kadootjes voor mij gekocht moesten worden natuurlijk- dan smoesden ze met elkaar, en was vooral Tjits een hele goede hulp.

Tegen zessen (na iets meer dan zes uur shoppen dus- we waren behoorlijk gaar) kwam Art terug-zeer tevreden. Hij had goede gesprekken gehad, en Michael is bereid om zijn naam te droppen op belangrijke plaatsen, en toevallig ook bij een bedrijf waar hij vorige week gesolliciteerd heeft. Mooi! En een beetje duits vakwerk.... Wat is het hier leuk!!!!

Zeer moe reden we weg bij de Pacific Fair, en besloten door te rijden naar (bijna) Byron bay. In het donker en in de regen hebben we uiteindelijk een motel gezocht ergens, we weten niet eens in welk dorp.

After Brisbane we dive south, past Surfers Paradise. What a horrible piece of coast is this! Flats, Hotels, malls ,and amusementparks everywhere. Awful! We pay hotellike prices for camping at the moment. But that also has to do with the schoolholidays, which have started. Luckily the beach is still wonderfull, so that's where we go.

On Monday Art had an appointment (yes) with the distributor of Enraf Nonius, his ex-company (but that still sounds weird in a way) and he dropped us of in a mall to go christmas shopping. To me this was a estranging experience; it seems like the ozzie don't hav nive old villabge centres, so they just create them! with gurgling creeks, watermills, and old German Fachwerk houses, he works. And of course a playground and monorail for the children It's like a amusementpark for adults!

The girls all got 50 dollars to spend on presents for the others in the family, because I wanted to try to get bthem to think about the others for a change, some of them are mainly thinking about them selfs, sometimes. It worked like a dream. THey whispered and searched and one of the fun things is; they don't have any inhibitions on quality, so they buy the presents they know the other really wants. (also a result of hours on the back bench)

Art got back after 6 hours- we where pretty tired by then, but he was very satisfied, as his name will be dropped in important places. we drove on to a village in NSW (crossed a state border!), where we got a motel because of the rain and the dark.

Brisbane

 

Is een mooie stad, zolang je in het centrum blijft. Beetje veel verkeer, maar een kniesoor die daar op let. (toch Art?) Real Australian Dinosaurs

De eerste dag onderzochten we het museum, wat echt fantastisch was, met een tentoonstelling over dieren, we liepen wat rond door de straatjes, zagen een heeeeeele oude kerk (ahem) en het rivierleven hier. Bregje did not particulary like Brisbane.

Heerlijk ontspannen, tot we terug op de camping kwamen, waar de nieuw ge-immigreerde engelsen (altijd die immigranten die voor probleem zorgen) zich nogal druk maakten over het feit dat wij het niet zo leuk vonden dat ze hun auto vlak voor onze tent gezet hadden. Nog niet zo erg gewend, zullen we maar denken, maar zin in meer daarvan hadden we niet, dus we besloten de camping maar voor gezien te houden.

Zaterdag bezochten we de Gallery of Modern Art (GOMA), (mooi) lunchten aan de rivier, en daarna zagen we een film in het planetarium. En dan; de kust, opnieuw. Ferris wheel on the river side!

We gaan terug, ergens een keer in de toekomst. Maar dan in een hotel.

 

...is a lovely city, bit much trafic, but otherwise very very nice.

On our first day we enjoyed the museum, with a collection of stuffed animals presented in a wonderful way. After that we walked around, enjoying street life, a very old church (well, according to ozzie standards, that is...) and riverside life. wonderful relaxed atmosphere.

Alas, the newly arrived Poms at the campside were not very adapted yet, and picked a fight about where to park their car (on our campsite, preferably) so we decided to enjoy Brisbane for one more day, but not on this campsite...

So, on saturday we went to the Gallery of modern art (GOMA), skipped the exhibition about Andy Warhol (so passe) but enjoyed the other exibitions very much. We had a wonderful lunch at the river, and then went on to the planetarium which was brilliant. And then; the coast again. We will come back to Brisbane, somewhere in the future.

Australia Zoo

Vandaag gingen we naar de top van de top; Australia zoo. In ieder gevall qua toegangsprijs, maar, wisten we, dat was het dan ook dubbel en dwars waard.

Not.

Misschien zijn we de enigen, maar we vonden het zwaar tegenvallen. Wat een jaarabonnement Blijdorp al niet kan verpesten, zeg maar.  We vonden het klein, weinig dieren, en de shows stelden echt niet zoveel voor. Vooral het uur wachten in het crocoseum, waar we een verhaaltje kregen over natuurbehoud, waarbij ook nog af en toe wat dieren voorbij kwamen, vonden we gewoon niet leuk.

Het olifanten voeren (lifechanging!) werd een gejaagde stresservaring door de oppassers die constant opjaagden; pak fruit! geef nu! ga weg, schiet op! Hurry up!! pick fruit, piss off!

Een groot gedeelte van de zoo werd gevuld met grasveld met kangaroes.  De roofvogels (een kookaburra-wow!) waren wat beperkt. Ook het beroemde "dichtbij de dieren" gebeurde uiteindelijk achter een hek. De dames waren erg teleurgesteld.

Misschien hebben we ook al teveel gezien tijdens onze reis, maar heel veel dieren die we hier zagen hebben we in het echt dichterbij gezien.

Gelukkig waren er ook hele leuke dingen; Koala aaien en de tasmaanse duivel zien. (dat kan niet meer in het wild) Maar eigenlijk... nee, afzetterij.

At least the koalas where layed back...

We weten wel waar het geld naartoe gaat trouwens;  die eindeloos niets doende mensen met groene shirts aan. Waanzinnig veel werknemers die voor een groot gedeelte staan te kletsen. Want aardig; dat waren ze allemaal wel!

 

Australia zoo, one of the highlights of this part of the trip, was in short, not.  We heard a lot about being close to animals, beautiful enclosures etc, but we didn't find much of that in real life. Maybe we have seen too much zoo's in Holland, maybe we have seen to much during our travels, but instead of a ripper day, we left feeling ripped off. 

 Australians, if you ever have the possibility; go to a dutch zoo, or even a cheap zoo in your own country. Generally much much better. Sorry Steve...