Ja, we wilden toch wel met vakantie, maar besloten vanwege de actuele omstandigheden (blijft Portica nu trouw aan Donder?) in de buurt te blijven, en eerlijk gezegd hadden we nog steeds niet zoveel zin om weg te gaan...
Strand dus, en wel; Inverloch. Want dat is maar 1,5 uur rijden en we waren allebei onafhankelijk van elkaar na het turen op de kaart op die naam gekomen en intuitie staat bij ons hoog in het vaandel.
Eerst stopten we bij Kilcunda (zelfs op een anderhalf uur durende reis maak je stops!)
We reden door langs Cape Patterson, naar Inverloch, een leuk dorpje, met veel fish and chips shops, en strand. Het heeft een soort zanbank liggen voor een deel van de baai waardoor er veilig gezwommen kan worden, gezeild en gewindsurfd wordt. (er bleek helaas wel een stevige stroming te staan)
Wij kampeerden vlakbij het surfstrand, maar de eerste dagen was het niet echt strand weer. Het leuke daarvan is dat je allerlei dingen gaat onderzoeken. Hoe je een vis vangt bijvoorbeeld. (4 hengels waren wel nodig) en hoe het nou precies zat met de kolenmijn van Wonthaggi. En zeg nou zelf, een plaats met zo'n naam, die wil je toch bezoeken?
De Wonthaggi show is ook zo'n jaarlijks event dat je niet wilt missen. Wat hebben we daar? Ridders, gochelaars, en schapenhonden!
De ridders waren stoer en sterk,, heldhaftig en moedigh, en.. nou ja, van alles, maar vooral Australisch. En ze denken hier dat het in Zuid Frankrijk kouder is dan hier HAHAHAHAhahahahaahah (enzovoort.)
De magician had een volunteer nodig, rara!
Op de achergrond vonden de paarden classifications plaats. Wij zagen een hele mooie 'Friesian Shetland' , volgens Tjitske. Bleek dat later de volle zus van Donder te zijn! (Ik dacht al dat ik Tea herkende)
Na de Magician kwam de hondenshow, waar we eigenlijk op wachtten. 
Het is ongelofelijk die honden in actie te zien! Maar wat het meest indrukewekkend was, was de 4 maanden oude pup, die in zijn eentje de eenden in hun hok kreeg. Toen pete zijn 8 weken oude page-Kelpie (als in de reclame dus) uit de doos haalde en zelfs die al instinctief van alles in rondjes jaagde waren wij helemaal ondersteboven. Totdat de pup schapepoep ging eten, tenminste.
Nu willen wij ook een Kelpie.
's Avonds was het nog steeds warm. Het strand was hartstikke dichtbij onze camping, dus gingen we nog heel even. Natuurlijk moesten we nog even riddergevechten houden;
En dan natuurlijk nog even zwemmen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten