het is wel een klein beetje druk, twee huizen opruimen, en ondertussen uitzoeken wat mijn moeder nou precies heeft nagelaten, en wat we nu precies moeten doen voor we hier vertrekken....
We proberen zoveel mogelijk zinnige dingen te doen, maar 's avonds zijn we voornamelijk moe. En dan is de TV toch wel aantrekkelijk, hoeven we niet meer te denken. Het scenario van CSI whatever kennen we nu ook wel, het is zelfs zo erg dat we bij de gemiddelde film denken "Wat zijn ze nu eigenlijk aan het onderzoeken? Wat een rare film, ze zijn al 10 minuten bezig en er is nog niemand vermoord..?"
Voor heel veel dingen zijn we ook afhankelijk van andere mensen. Ik kan alles wel in een week geregeld willen hebben, maar 'die anderen' willen vaak pas volgende week afspreken. MAAR IK HEB NOG MAAR VIJF WEKEN!!!! wil ik dan roepen. Nou ja, zo is het nu eenmaal.
Een geluk bij een hele toestand (zal ik maar zeggen), is dat mijn zusje besloten heeft om het ouderlijk huis aan te houden. Dat betekent dat het daadwerkelijke leeghalen iets langer kan duren, zij wil daar wat meer tijd voor nemen, en dat ze mij uitkoopt, iets wat straks een wat makkelijker mee te nemen soort kapitaal oplevert.
Dat geeft wat rust. (En dat kunnen we wel gebruiken...)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten