Sommige dingen gebeuren voor een reden, denk ik altijd. Zo kreeg ik vandaag een onbedwingbare zucht naar; shoppen. Daarvoor moeten we helemaal naar Narre Warren, zo’n 20 minuten rijden, en ik wilde; schoenen voor de kinderen, en iets voor het gasthuis. Dat moest blijkbaar vandaag.
Dus; met kinderen, na school in de auto, en op weg.
Maar, ergens halverwege, bij de miniature spoorweg nota bene, zag ik ineens een grote schildpad langs de kant van de weg. En iedereen die ons een beetje kent, weet wat schilpadden betekenen voor ons, dus met piepende banden stopten we op de vluchtstrook. hop, uit de auto, en erheen!
Het was een hele grote langnek, want landschildpadden zijn hier niet, en hij liep recht op de voortrazende auto’s af. Normaal heb ik altijd handschoenen in mijn auto, nu niet. Dus, even terugrennen voor de deken (die ik wel had)
Tjitske droeg de schilpad, Diuwke rende er achteraan (die wilde ook) en ik hield de auto in de gaten, want Bregje sliep nog in haar stoeltje.
Gelukkig was er een kilometer verder een dierenziekenhuis (inclusief zwembad)
De vets daar namen de schilpad aan, en hebben hem liefdevol verzorgd, denken we in ieder geval.
Nu was het echt tijd voor shoppen; Tjitske was helemaal ondergeplast door ons slachtoffer.
Eenmaal aangekomen bij de grote mall was er nog precies tijd om een t-shirt te kopen, en natuurlijk ook wat voor de kleine meiden, want die waren anders zielig.
En toen sloot het hele winkelcentrum. Geen schoenen, niks voor het gastenhuis… Maar de nood was om die schildpad te redden, daar ben ik van overtuigd.
1 opmerking:
Mooi vrijdagochtend verhaal! :)
Een reactie posten