Het pakken van de auto nam wat tijd, dus toen we afscheid namen van Willem en Lenie was het al lunch tijd, dus hebben we hun allerlaatste voedsel opgegeten. (maar ze mogen het terug komen doen)
Het is zo leuk om mensen te ontmoeten die het leuk vinden om hun hele toekomst te vergooien en overnieuw te beginnen… Net als wij- (al zien wij het allemaal anders)
Art moest nog wat regelen met de verhuizers; we kregen nl. de afgelopen tijd wat verontrustende mailtjes, ze zijn onze paklijsten kwijtgeraakt, of we maar snel wilden betalen. Nou nee, eigenlijk niet dus.
Uiteindelijk heeft Art met de verhuizers hier kunnen regelen dat ze de eerste 138 dozen doorkijken en nieuwe paklijsten maken, de kosten daarvan zijn voor Transpac, en zo voorkomen we hopelijk dat we voor 138 dozen douane kosten moeten betalen.
Hierna vertrokken we richting de camping store, waar de dames nog even de python mochten vasthouden (echt leuke beesten!!) en wij de boor terug gaven. En toen, eindelijk… Richting Darwin, maar we haalden hoogstens Wycliff Wells, UFO capital van Australie. Het caravan park was fantastisch (letterlijk) , vol met aliens, zoals de Hulk Spiderman en Elvis, en een restaurant vol knipsels over de wetenschappelijk (?) verantwoorde kant van de sightings die hier regelmatig gedaan worden. 
Jammer genoeg was de kok ook alien (moet wel; geen idee wat hij met aards eten moet doen om het enigszins lekker te laten smaken) al zag hij er chinees genoeg uit.
.
Er zitten hier trouwens kikkers in de WC en de doucheput… Daar kan die Ierse dame nog een puntje aan zuigen!
*We had to pack the car all over (always takes getting used to after stuff is moved), and after that had lunch at Lenie and Willems’ (ate all their remaining food, I’m afraid) and then left to do the last things in Alice (return a drill to the camping store and hold the guys snake again). After that we took off direction off
I wonder where all the frogs come from….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten