Art werd vandaag beticht van het hebben van een echt australian accent (we doen ons best om alles met een a erin te zeggen; Hai Maite, Haw are ya ga-in.) en blijkbaar lukt dat.
Lastige vraag trouwens, dat “ how ya’r goin’ ” In Nederland zijn we toch gewend dat een simpel Hoi, bij het binnengaan van een winkel al extreem voorkomend is, hier wordt je standaard begroet met die vraag; en we verwachten ‘m gewoon niet! Dus antwoord ik een beetje schaapachtig met, hi- en een glimlach, en soms, als ik erg wakker ben, met; good, how are you. Maar meestal vind je jezelf dan terug in een gesprek met iemand, en je weet allebei dat het je geen bal kan schelen hoe het met de ander gaat. Sommige Ozzies kijken je ook gewoon erg vreemd aan als je terug vraagt, dus denk ik weer dat ik raar doe. Echte Ozzie ben ik nog niet, nee.
Iets anders is boodschappen doen. Een keer shoppen met Australiërs is wel een speedcursus ozzieness; in ieder geval weet ik nu de dips te vinden, want als je voor je barbie pickies eet, moet je wel eerst dips en cheese hebben.
Tjitske praat al aardig wat Engels, en als ze van ons niet op railingen mag lopen, luistert ze uit verveling nog wel eens mee met een gids die een tour voor ons doet, en meestal snapt ze dan heel wat.
Diuwke raakt nog wel gefrustreerd van al die mensen die maar raar praten, zij snapt er helemaal niets van, zegt ze. Aan het woordjes oefenen doet ze ook niet mee. Ze wordt dus alleen maar Australisch in kleur; lekker bruin al, met prachtige blonde haren.
Bregje pakt het allemaal heel natuurlijk op. Inmiddels heeft ze geaccepteerd dat we vaak niet in een huis slapen, en ze wil wel weten hoe lang we nog in een tent wonen maar wat we ook zeggen; het is goed. Diuwke vindt de tent maar niks. Ze verheugt zich erg op haar nieuwe kamer, maar praat ook nog vaak over ons oude huis. (‘toen we nog een huis hadden…’) en haar vriendjes. (Toen ik een keer bij Mathijs waren, toen deden we… En, ‘Juf Toos heeft ook een keer…’ Zo passeren Mariko en Robin ook vaak de revue.
Bregje praat ook al wat Engels; Mag ik een napkin? Waar is de tooilet? Hier mag je geen jumping maken, toch?’ Maar als we oefenen; ‘Goodday Mate, How are ya goin’ ’ heeft ze toch het gevoel dat we haar in de maling nemen. (Maar zou het niet schattig zijn als ze het zomaar deed?) ‘See ya later’ zit er wel al aardig in, en als we liedjes luisteren op de radio, lacht ze zich rot als ze iets herkent.
Tjitske vindt het trouwens maar niks dat Bregje nu al gaat mengelmoesen; ‘Ze moet haar Nederlands toch houden! Bregje mag niet alleen Engels gaan praten hoor!’
Ander nieuws; Bregje krijgt zwemles op de Australische manier; ouders doen het zelf, want echte zwemles kennen ze hier niet, begrijp ik, (vandaar al die hekken om de zwembaden, er verdrinken hier nogal wat kinderen), en sinds vandaag kan ze al zo’n zes meter los, met haar hoofd onder water maakt ze een prachtige borstcrawl. Prima!!
En; Van de week kwam ze me ineens vertellen; ‘Als ik onder douche sta en shampoo doe, dan moet ik mijn ogen dicht doen, dan krijg ik geen zeep in mijn ogen.’ En gelijk erachter aan; ‘dat heb jij nog nooit gezegd’. Nee inderdaad, dat heb ik nou nog nooit gezegd. Stom he?
Quickly we are finding our way into Ozzie culture, the’ haw ya’re gawin’ rolls easily of our tongue now, (and we almost always answer) and in the supermarket we’ll go for the ‘pickies’ e.a dips and cheese. Although we are really starting to miss our
The children are used to travelling now, and they really like it, although Diuwke really misses her friends and former teacher, and she has the most trouble understanding English. It is starting to annoy her that she can’t understand anybody.
Tjitske is doing well, she can make conversation with almost everybody, but get’s angry that when I am near people will start to talk to me. Bregje keeps on asking words in English, and because she’s still learning her own (dutch) words, she’s already starting to mix up; ‘mag ik een napkin?’ ‘ je mag hier geen jumping maken, he?’ It makes Tjits crazy, as she wants everybody to keep their language.
Bregje is also learning to swim the oz way; ‘I’m a frog’ she calls, and makes a perfect crawl. And; she came out of the shower with Art and told me; When I close my eyes, I don’t get any shapoo in my eyes!’ and then went on; ‘(accusing) You never told me that!’ Now why did I never tell her that?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten