Het school systeem in Australie kent geen verschil in middelbare schoolniveau. Met het gevaar ‘over het paard getild’ over te komen moet ik zeggen; Wij hadden wij de afgelopen maanden een beetje onze zorgen; hoe moet dat als Tjits een schooljaar doet zonder een nieuwe taal erbij te leren? Gaat ze zich dan niet stierlijk vervelen? Aan het einde van jaar 5 waren haar rapporten zo goed, en met engels was ze zelfs een jaar vooruit…
Misschien iets om rekening mee te houden bij de keuze vor een middelbare school. Als het aan Tjitske ligt trouwens helemaal niet; zij wil naar de school waar al haar vriendinnen heen gaan! Gelukkig kwam dat mooi samen in wat Emerald Secondary aanbiedt; Het Seal program. Select entry academic learning. Maar dat is wel select entry dus daar moet je een test voor doen. En je leraren moeten er achter staan. En je ouders. (en jijzelf- maar dat is eenvoudig op te lossen; je ouders geven je gewoon een Nintendo WII als je meedoet, zoals bij een vriendincollega van Tjits)
Heel in het kort houdt het in dat leerlingen in dit programma wat sneller door de stof heen gaan, en zo 4 jaar in 3 doen, zodat er aan het einde ruimte overblijft (lees tijd) om extra vakken te doen, of alvast wat universiteits vakken. Tijdens de eerste 3 jaar is het aanbod ook iets anders, er wordt wat dieper op stof ingegaan, en er wordt meer aan vakken integratie gedaan. Als ex-juf weet ik alles van het verschil in houding en leerbaarheid van hoger niveau kinderen, dus ik snap heel goed dat je wat effectiever kunt leren als je in een apart groepje zit. Onze (mijn) angst is natuurlijk altijd; meer huiswerk. Maar daar is geen sprake van, gelukkig.
Ms. Baillie, de juf van vorig jaar zei volmondig ‘Ja’, en Mrs Barton, de juf van dit jaar ook. Wij wilden toch nog even met de school praten; wat houdt het precies in, wat voor druk komt er op het kind, en zo raakten we aan het praten, ook over het NL’se systeem, met alle niveaus die wij hebben, en iedereen vond het interessant, dus besloten wij dat Tjits mee mocht doen. (en Tjits mocht zelf ook ‘ja’ zeggen) Er werd ons wel 10 keer gezegd dat het wel 40 dollar kostte. Dat is natuurlijk heel veel geld, maar ook weer niet als de andere keuze een private school is, die over de 5000 dollar per jaar kost.
Het belangrijkste was dat bij Tjitske de angst werd weggenomen, want die dacht dat ze nu wel moest scoren, dat het leven nu serieus werd, dat als ze dit niet zou halen, of niet binnen de tijd af zou maken, of… enzovoort. Het is ook wel eng als iedereen ineens gaat roepen dat je heel slim bent, natuurlijk.
Zaterdag verzamelde dus de intelligentsia (en de omkopers) van Emerald en omgeving bij Emerald Secondary om onze high achievers af te leveren. En wij zelf laten ook graag zien dat we daarbij horen;
Geruststelling voor Tjitske; er zaten twee vriendinnen in de zaal…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten