Hopend dat hoger ook droger is, gingen we naar de ‘tablelands’, het achterland van Cairns. Het lijkt hier nog steeds heel erg op europa, al heb ik daar nog nooit een koffieplantage gezien. Wij kwamen terecht op die van Nat Jacques, die na veel tegenslagen een goedlopende plantage had, die we met de bean machine mochten bekijken, en waarna we onder het genot van een kopje koffie informatie uit hem probeerde te trekken. Hij op zijn beurt wilde ons graag in zijn micro-light vliegtuigjes krijgen, en we mochten eventueel op de plantage werken als Art een cursus bij hem wilde volgen. Briljante koffieverbouwer, ongetwijfeld, maar sociaal geen topper, dus besloten we maar verder te gaan, en na veel meer rijden dan we wilden kwamen we per ongeluk terecht in het Barron valley hotel, wat een beschermd heritage hotel bleek te zijn, wat zoveel betekent dat alles, maar dan ook alles, nog uit de jaren 20 kwam. Our room, vife beds, and Bregje
Er was wat verwarring over ons ontbijt, maar uiteindelijk kregen we van de schoonmaakster weet-bix en toast met pindakaas. Het lieve mens gaf ons ook nog eindeloze touristische tips. Vooral het aardbei plukken leek ons wel leuk, maar op mijn vraag of het wel in het seizoen was, werd raar gekeken. Seizoen?? Ik nog uitleggen, dat wij ongeveer twee weken kunnen plukken… wazige blik. Aardbeien, die pluk je in Queensland altijd!
Uiteindelijk brachten we de dag door met door Atherton lopen, terwijl Art solliciteerde (!), en kwamen we uiteindelijk terecht in een hotel in Kummarine beach, waar er een Nederlands meisje achter de bar stond. Kinderen blij, want die konden eindelijk weer hun verhaal kwijt.
verandah /hallway...Uiteindelijk brachten we de dag door met door Atherton lopen, terwijl Art solliciteerde (!), en kwamen we uiteindelijk terecht in een hotel in Kummarine beach, waar er een Nederlands meisje achter de bar stond. Kinderen blij, want die konden eindelijk weer hun verhaal kwijt.
Hoping that higher means dryer, we drove on to the ‘tablelands’, the hinterland of Cairns. It still looks a lot like Europe, but have never seen a coffee plantation there. We visited Nat Jacques’ one, who had to deal with a lot of bad times, but now has a very lucrative plantation which we could look at out of the bean machine, after which we wanted to tap him for information, and he on his turn wanted to get us into his micro-light aeroplanes. He invited me to work on the plantation while Art was doing a flying course. Brilliant coffee man, but not a social **, so we drove on, and after a fair bit more driving then planned, we arrived at the Barron Vally Hotel, which turned out to be a heritage hotel, which means it still has all the furniture of the 20’s. see the separation doors (?) and the fire place!
Breakfast was a bit confusing, but in the end the cleaner found some weetbix and toast for us, while providing touristic tips. Picking strawberries sounded nice, so I asked her if they where in season, at which she looked a bit weird. Even when I explained that in Europe…Apparently strawberries are always in season in Queensland. mooi zitje..
In the end we spent the day walking through Atherton the whole day while Arthur applied for a job (!), and we ended up in Kummerine beach, where a Dutch girl was behind the bar, so the children could release some stories at last.Playing at mining the largest stoneything, in the Chrystal caves in Atherton (while Art was writing a letter...)
In the end we spent the day walking through Atherton the whole day while Arthur applied for a job (!), and we ended up in Kummerine beach, where a Dutch girl was behind the bar, so the children could release some stories at last.Playing at mining the largest stoneything, in the Chrystal caves in Atherton (while Art was writing a letter...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten