Cooktown

Cooktown; een paar straten, wat gebouwtjes en heel veel zee.
Maar wat een sfeer! Eigenlijk, als je om je heen kijkt, is er niet veel aan. Er is bijna geen mens op straat want het is zondag en heet, maar als we de hoofdstraat aflopen drinken we goeie cappuccino, eten we mango’s van de boom, vinden we kokosnoten op straat, en drinken we bier bij een tentje waar je alleen mag drinken als je intentie hebt te eten. Veel verder dan dat hoeft het niet te gaan. Dus hebben we de intentie te eten, maar doen het niet. Het is er wat duur voor een lunch. We eten wel bij een fish en chips shop, in de schaduw met uitzicht op een mangrove strand vol krabben.
De Esplanade is hier fantastisch, met een mozaïek stoep, speeltuin en een rubberen muziekboot, waar bewoners al wat minder blij mee zijn. Great musical boat in the town where capt. Cook landed...

Aan het eind van de middag lopen we weer naar de werf en ontmoeten daar een stel Engelsen die voor ‘zijn’ zestigste verjaardag een jaar aan het reizen zijn. Ze hebben een soort velg met een lijn, gewicht en haak eraan waarmee ze vissen, maar de dames mogen het best lenen, inclusief een pond garnalen voor aas. Diuwke vangt een waanzinnig grote vis, die jammer genoeg direct gevangen wordt door een nog veel grotere vis, waardoor ze alleen de kop boven haalt. Het leven van een vis is geen lolletje.
Diuwkes fish was probably quite big
We vissen een tijdje door, en dan is het ineens laat; terug naar de pub voor spaghetti, en het ware verhaal van de Engelsen. Ze hebben een grote boerderij in Engeland, maar zes maanden per jaar gaan ze liever naar hun huisje op de Caribische eilanden, waar zij zich een beetje verveelt. Dus leert zij Engels en tennist een beetje. Hij vist, maar vangt nooit wat. Wat erg he?


Cooktown looks boring, but has a magical vibe to it… It’s Sunday, and very hot, so there’s not many people around, but as we walk down the main road we pick mangoes, find coconuts, and drink beer at a place weher you have to have the intention toe at there, tob e able to drink something. So we intent to eat, but don’t, We do eat, but at the neighbours fish and chips shop, in the shade, with a view over the mangrove beach with lots of crabs.
The Esplanade is fantastic, with a Mosaic walkway, playground, and rubber musicboat, where some of the locals are less happy about.Cooktown at Dusk
At the end of the day we walk to the wharf, en meet a couple of English people who are travelling the world to celebrate his sixtieth birthday. They have a kind of hub with a line and a hook, and our ladies can borrow it, including a pound of prawn as bait. The rest of the evening is spent fishing, and Diuwke has the catch of he day; a giant fish, which in turn is caught by something huge, so only the head is left. The horrible life of a fish…
Suddenly it is late, so we eat dinner at the local hotel, and hear the real story behind the English people, a farm in England and a winter house at the Canary Islands, where she is bored to death, so she took up Spanish and Tennis, while he is fishing. Awful life, huh?