We kunnen nog niet weg, het is hier te lekker, dus zitten we eerst een paar uur koffie te drinken bij een cafeetje, en gaan dan naar het museum en naar het strand. Het leuke van Cooktown is dat het geschiedenis ademt, echt. Zwem je bv bij Finch Bay, dan weet je dat Joseph Banks hier is geweest, vinken heeft gezien en de baai zijn naam heeft gegeven.
Huiswerk in het klooster; Tjitske en Diuwke waren behoorlijk onder de indruk!We snappen nu ook meer van de verwarring tussen de oorspronkelijke bewoners en de nieuwkomers- het is allemaal zo begrijpelijk! Als je het museum van Cooktown gezien hebt, tenminste.
Lookout hill, where Cook found to his dismay that there was no way back....Nog een keer lopen we langs de esplanade naar de werf, en vissen met de Engelsen, dit maal met onze eigen velg en garnalen. Diuwke ving weer iets fantastisch groots, maar het was zo groot dat het met een ruk haar haak en gewicht van de lijn aftrok, dus we konden niet eens een foto maken.
Tjitske heeft heel heroisch een uur lang dezelfde staart in de zee gegooid, maar uiteindelijk hebben we die er maar afgepeuterd, terwijl Diuwke het haakje door het oog van een aasvisje drukte omdat de vissen wel steeds haar ogen opeten, maar het haakje laten hangen. Resultaat; nu komen de vissen met oog boven, maar niets dat groot genoeg is om te eten.
Diuwke vindt vissen superleuk!!
Finch bayCooktown is too nice to leave, so we drink coffee at a cafe, read the paper, and drink some more coffee. To make something of the day we then drive to the lookout where capt. Cook stood, when he nearly got hopeless to ever leave this cape, and then visisted the Museum, where Tjitske and Diuwke where very impressed by the level of neatness with which the homework had to be done at the convent here.
Cooktown breathes history, really, it’s everywhere. F.e, if you swim at Finch beach, you just know that it is Joseph Banks who named the beach because he probably saw a lot of Fiches here… We now understand more of the confusion that excisted between the locals and the newbees; the whitefellas. If you visited the museum, it’s all so clear!
treefrogOne more time we go to the wharf, and fish with the English couple, but now with our own hubs and bait. Diuwke got something big again, but it was so big, it took her hook and line with it to the depths. Tjits fished heroically with the same baitfishtail for an hour, but at last we took it of the hook, while Diuwke pushed her hook through the eyes of a fish, because the buggers in the water kept eating only the eyes out of her baitfish.
putting a hook through a live fish; yuck!Result; the baitfish keep their eyes, but nothing more impressive is caught.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten