Eindelijk was het zo ver; de Pakenham show!! Vorig jaar leverde dze show ons kippen, een hond en een wens tot geit op, dus dit jaar gingen we vol spanning op weg; met welk dier (of dier wens) komen we thuis?
Die laatste vraag was al snel beantwoord; indian runner ducks. Die lopen zo grappig, en zijn snel genoeg voor Ghengis. En die heeft een speeltje nodig, nu de kippen in het kippenpaleis wonen. Ja!! Leuk!!! Art bouwt wel even een hokje, toch??
Daarna door naar de honden show; Bill herkende ons meteen, en we hadden Ghengis bij ons, die vrijwel direct transformeerde tot Bell, Bill’s working dog.
Bell werkte de schapen, en de eenden, likte en besprong Bill, tot ze de andere honden ontdekte en helemaal buiten zinnen raakte. Wat was ze blij om al haar vriendjes te zien!
We riepen haar terug, ze werd weer Ghengis, sprong nog even met riem en al terug over het hek, (Bell) en liep toen toch weer met ons mee als Ghengis. Verwarrend hoor… Ongelofelijk hoe ze direct in werk stand ging, en alles deed wat Bill haar had geleerd. En zijn stem maakte haar Bell, want naar zijn dochter luisterde ze niet.
Wij gingen verder, want Bethany (de dochter van de buren 8 km verder) reed haar Poodle voor het eerst; Heel spannend allemaal…
Daarna was het wachten tot de dog high jump, waar Ghengis aan meedeed. Voor ons en voor haar iets nieuws, maar Cloud, haar vader, doet dat al jaren!
Deze haalde ze niet meer…Ook een beetje te raar, denk ik.
Heel veel show hebben we verder niet gezien, wel de schapen, (met Ann, de kippenvrouw) en Diuwke werd helemaal verliefd op een geit. Dus we zullen er toch wel een keer aan moeten geloven, denk ik.
‘s Avonds was het tijd voor de Cockatoo rodeo, een van de beste jaarlijkse local events! Eigenlijk was de rodeo vorige week, maar toen goot het van de regen (jippie!/ beuh!) en dan reken er zoveel pootjes. Uitgesteld dus. Joke en Paul gingen ook.
Hier zie je hoe hard zo’n start gaat!
En let eens op de mensen om die bull heen; volkomen ongeintersseerd, alsof ze staan te wachten terwijl hun vrouw kleding past… Maar die Bull gaat hard!
Bij het Barrel racing was het alweer te donker voor foto’s, en wij hebben maar twee bucking horses gezien- en die vind ik zo gaaf!
Joke en Paul kwamen nog even mee naar huis, waar we in de zwoele buitenlucht (herfst he) wijn en bier dronken. Guts, wat kan het leven toch heerlijk zijn!
1 opmerking:
Zijn de eenden meegeraakt naar huis of is dat voor de volgende keer. Wij hadden in NL zwarte, fleseenden heten ze daar. Erg leuk zijn ze idd.
Leuk om te zien he zo'n rodeo? Al is het natuurlijk wel sneu waarom die bull nou zo springt en hard loopt.
Gaaf trouwens dat Ghengis zo dat werk weer oppakte, toch thuis maar eens aan de gang gaan dan met die eenden.......en geit :-)
inge
Een reactie posten