Tenminste, dat is de bedoeling. Lekker luieren aan het strand, lekker eten, mooi eruit zien ( mijn Fendi bril komt eindelijk van pas) en uitgaan. Dat laatste kan niet met drie kinderen, dus we doen echt niet veel... Maar wel surfen, want dat hoort!
Dag een beginnen we rustig, met een boogey board, maar prompt worden Tjitske en Diuwke gestoken door een stinger; een blue bottle. Een kwal met een tentakel, die bij Diuwke recht over haar oog en neus loopt. Gelukkig zijn er de lifeguards, die met een schep ijs het leed verlichten.
De volgende dag het echte werk; We krijgen surfles van Andrew, die vol goede moed begint, maar wel snel een beetje verward raakt van ons rare gezin. Diuwke, die zomaar op het bord springt en wegsurft, maar het na een uur op zee voor gezien houdt (en wat is de kust dan ver weg, en Diuwke klein), Tjits die vastbesloten is, maar geen bal begrijpt van de engelse instructies, Ik die na een uur vertalen nou ook wel eens een golf wil volgen, en Breg die met bandjes vol de golven induikt (tussen de kitesurfers), terwijl die natuurlijk gewoon rustig zandkastelen moet bouwen. Art zit maar te wachten aan de kant (hij is eerst nanny) maar als we dan eindelijk wisselen, staat hij gewoon op het bord, en surft weg. Niet leuk, volgens Andrew, wat heb je nou aan iemand die het gelijk kan? kitesurfing, without the kite...and surfer.
Gelukkig kom ik weer terug in het water en kan hij al zijn pedagogische kwaliteiten op mij botvieren, want ik ben nou eenmaal niet zo heel goed in alles wat 'sport' heet. (sorry- is aangeboren...) Maar ik kan er ook niet zo goed tegen als iets niet lukt, dus ik moet en zal...
Na twee uur les heeft hij ons uiteindelijk allemaal op dat bord gekregen, en zijn wij...verslaafd. Het is namelijk leuk! al kost het nog wel wat oefening.
At least, that is what you're meant to do. Lazing on the beach, wining and dining, looking good (at last my Fendi sunglasses are paying off) and partying. That last bit is impossible with three kids, so there's really not much we do...Except surfing, cause that's imperative! Diuwke
We start the first day, with a boogeyboard but Tjits and Diuwke get stung by a stinger, a bluebottle, and the imprint of the tentacle stand out on Diuwkes face right across her eye and nose. (she's been luckey that she didn't had her eye open). The lifeguard eased the pain with a bag of ice.
The next day we did the real mc Coy, Andrew starts full of good intentions, but becomes exasperated with our family quickly; Diuwke, who gets up on the board almost instantly, but then tires and wants to go back from far at sea, to the beach, which is suddenly a long way away, and she such a littles girl, Tjitske who is really determined, but does not understand the instructions, I, who gets bored with translating after an hour,and want to catch a wave myself, (but I'm not very good at anything called sports, it is heriditary) adn finally Bregje, who should be building beautiful sandcastles but is plunging into the sea instead with her tiny floaters between the kitesurfers.... Art is nanny at first, and when we swop, he just gets on the board and surfs away. Tjits!
No fun according to Andrew, 'cause what's he for if anybody can do it?
After two hours he made us do it; we all hev been standing on the board at leat one time, and we're hooked. Surfing is fun, but we need some practise....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten