29 Augustus is Mamma jarig, of Grootje, voor de kinderen. Het is een beetje droevige dag omdat Mamma is overleden vlak voor wij naar Australie vertrokken. Dat was dus een heel erg droevige, en hectische tijd. Gelukkig hadden we daarna, als gezin, dochter en schoonzoon een hele lange tijd om na te denken, maar de behoefte om een plek te hebben waar Grootje is en waar je aan haar kan denken, blijft.
Dat hadden we in Nederland ook al bedacht, en toen eenmaal duidelijk was dat Mamma niet zo lang meer zou leven, heb ik haar verteld dat ze, tegen haar wil in, niet op het afvalveldje van het crematorium (niet teveel gedoe) verstrooid zou worden, maar dat Nienke en ik haar zouden verdelen op plekken die belangrijk zijn voor haar en ons. Gelukkig moest ze er vreselijk om lachen dat ze zo dus toch in Australie terecht zou komen. (wat ze ook nooit wilde)
Voor Mamma's verhaardag heb ik een vijgenboom gekocht, haar lievelingsfruit, en we hebben een mooi plekje gezocht. Een plekje waarvandaan je het huis kan zien, de groente/fruit tuin, en het uitzicht over het dal. Een mooi plekje om na te denken dus, een mooie plek voor een matriarch.
En toen begon het werk; 
Eerst een paar gaten boren en uitgraven, vullen met goede aarde,
Nog even met Grootje knuffelen
en dan Grootje uit het potje mangochutney halen en uitstrooien. Ieder een beetje (en ieder met zijn eigen gedachten). 
Ieder kind is het afgelopen jaar op zijn eigen manier met het missen van Grootje omgegaan. We hebben uitgelegd dat dit een plekje was waar je kan denken over, praten met, of dingetjes geven aan Grootje. Maar dat het niet hoeft.
Arthur en ik hebben nadat de boom geplant was, en de kinderen weer aan het spelen, een jenever gedronken op Mamma, want dat deden we altijd rond borrel tijd. En daarna zijn we uit eten gegaan, om haar verjaardag te vieren!
De volgende ochtend lagen er mooie bloemetjes bij de boom, en Bregje, die Grootje het openlijkst mist, vertelde dat ze lekker met Grootje had zitten praten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten