Vrijdag kwamen zomaar twee dames uit groter Melbourne helpen schilderen. Dat is een stuk gezelliger dan in mijn eentje, en het schiet ook beter op. Chris had een kamer leeg gehaald, zodat wij aan de slag konden. Hij vond het ook leuk, drie van die meiden met verf in hun haar. Hoewel; toen we aankwamen zei zijn maatje; 'You must be the most well dressed painters in Australia!' Dat was voordat ik de 3 joggingbroeken en bloezen van de opp shop te voorschijn haalde, natuurlijk.
Foto's van vervende dames zijn altijd onflatteus;
Inge!!
En Ilse!!
Meiden; Bedankt!!!!!
Aan de andere kant van de muur werd hard gewerkt; Halverwege de dag durfde ik ineens wel naar boven.
Het zit er eigenlijk nog veel mooier uit dan we gedacht hadden. Het past helemaal; precies zoals het moet zijn!
Alleen dat deur gat; daar zit nog niks achter. Letterlijk niks. Volgens Tjitske dus; "the room of doom."
Soms moet je split second beslissingen maken. En soms is dat heel moeilijk. We hebben dus ineens besloten toch de vloer te laten schuren en lakken, voordat we verhuizen. Maar, het voorstel van Chris om het plafond beneden gewoon dicht te gipsborden, en dan te stucen (lekker makkelijk, en snel) , daar moeten we toch even over na denken.
Vandaag hadden we geen hulp, alleen van Ghengis (die jaagt voor mij de schaduwen en helpt af en toe wat haar aan een pasgeverfde muur), en Chris en Chris die er waarschijnlijk onmundig vroeg waren, want ze hadden voor twaalf uur genoeg tijd om de twee bovenramen erin te zetten, en ook nog met ons te ouwehoeren. We hebben echt een super builder gevonden!!!
Geen raam;
Wel een raam. (tenminste; bijna. En toen was mijn batterij leeg. )
Geen opmerkingen:
Een reactie posten