fire danger

Maandag was weer een ‘high fire danger’ dag. Dat betekent; toch maar weer de badkuip vullen met drinkwater, repen klaar leggen achte de schoorsteen, en zorgen dat de ponies drinken hebben als ze in de boven paddock moeten.

Verder radio luisteren en internet kijken. Het stomme is; we hebben er niets van gemerkt maar  achteraf blijkt het vuur dichtbij geweest te zijn (wat is dichtbij- dat heeft allemaal met de wind te maken). Want, wat ik al tegen Art zei; als er een high fire danger dag wordt afgekondigd, kan je er donder op zeggen dat iemand met een lucifer een nationaal park intrekt. En ja dus; Lysterfield park, drie keer aangestoken. En omdat bij Upper ferntree gully een sukkel met een powertool moest werken (wat verboden is) ging ook daar het een en ander in de vlammen op, wat samen zorgde dat de vluchtwegen vanuit Emerald zo’n beetje afgesloten waren. Nogmaals; wij merkten er niets van, maar vrienden van ons stonden plots vast op Wellington rd, en dat is dan ineens heel eng; aan allebei de kanten brand. Ok, we zagen wel de rook…

Caspar en Neil die net terug kwamen van Tasmanie, wa ren gelukkig voor die tijd bij ons aangekomen, en zaten lekker een biertje te drinken toen ik met het nieuws thuiskwam. Zo lekker, bij Cas op schoot!

Verder gaat het leven ook gewoon door; Dinsdag een appelboom planten, (fruitbomen zijn veel minder brandbaar dan gumtree’s, en werken als een soort vonkenscherm. Over 5 jaar werkt dat hopelijk) en lekker uit eten!  En het was vooral Neil die het harde werk deed….

En nog een keer bij Cas op schoot…