Zaterdag was een dag van extremen. Tijd voor de appeloogst!!
Tjitske heeft alle appels van onze boom geplukt, en dat moest natuurlijk gefotografeerd;
‘s Middags liep ik even naar het konijn, om water en voer te checken, want ik kan de meisjes daarin echt niet vertrouwen, en vond haar ogen wel erg rood. Toch maar even binnen gehaald, en uiteindelijk besloten naar de dierenarts te gaan. Buckwheat had rode ogen, gezwollen oren, kuchte een beetje, maar was verder erg levendig en viel aan op aardbeien en peer. We hadden dus goede hoop. De dierenarts niet; Myxomatose. Waarbij direct beelden van waterschapsheuvel over je heen rollen… Vreselijk.
Blijkt dat je hier je konijnen hok musquito proof moet maken, want die dragen het over. Wilde konijnen zijn inmiddels immuun, dus alleen geprikte tamme konijntjes worden nog ziek.
Natuurlijk wilden we buckwheat beter maken, maar de arts gaf maar 10% overlevingskans. En toen was het aan kleine Diuwke om de besissing te nemen; Wat is het beste… Diuwke wilde dat Buckwheat lekker ging slapen, en geen pijn meer zou hebben.
Het is verschrikkelijk naar om een levend pluizig konijntje bij de dierenarts achter te laten, en het een half uurtje later helemaal slap, maar nog warm, gewikkeld in een handdoek weer op te halen. Er was geen tranenknopje voor nodig, ik wordt daar verschrikkelijk verdrietig van.
3 opmerkingen:
Ik heb pas op 1 dag 2 appeltaarten, 30 potten appelmoes en 20 potten appel-met-iets-jam gemaakt.. die appelboom in de tuin van de ouders van mijn vriendin doet het al iets beter.. ;)
Wat vreselijk zielig. Heb je het andere konijn ook laten nakijken? Wij hebben het een keer met onze konijnen gehad in NL, 1 had het heel duidelijk en de ander nog niet maar die had het ook al onder de leden dus hebben we toen ook in laten slapen.
Sterkte:'-( Inge
Een reactie posten