iga warta-marree

We begonnen de dag met een wandeling naar grotschilderingen, samen met een groep jongens die op het rechte pad terug moesten door hun roots te vinden (de een leek italiaans, de ander surinaams, en de derde erg joods, maar ze waren allemaal aboriginal)

Hoe moeilijk het ook was, we moesten door, want we zitten met een soort planning, maar eerst hebben we een tijd zitten praten met een schilderes die prachtige dingen maakte, en kregen we het aanbod om langer te blijven en in ruil voor wat werk alle tours te doen en gratis te kamperen.

Het is ongeloofelijk hoeveel mensen we hier tegen komen die een passie hebben en er ook naar handelen, en dat in dit rare droge landschap. (misschien moet je wel een passie hebben om het hier uit te houden)

Talc Alf's 'ingang'

Verderop ontmoeten we TalcAlf, een ex-nederlander, nog geboren op een van de kroondomeinen, die een heel eigen visie had op het ontstaan van het alfabet, woorden in het algemeen en een demonstratie gaf van speedtalking.

Talc Alf's wasmachine (fiets aangedreven)

Duizelig van alle informatie reden we verder, om in Farina, de ruines van een trein-stadje onze tweede platte band te krijgen. Het doet je wel beseffen dat het hier groot, warm en leeg is, als je zo’n tijd staat te wachten tussen al die oude steenresten.

Resten van het intercontinental hotel, en van onze achterband...

We reden door, om tegen de schemering bij Marree te komen, een stadje met de oude treinrails als middelpunt. Het hotel leek wel 150 jaar oud, en dat was het ook. We hadden meer het gevoel in een oude kostschool te zitten dan een hotel.

schapen in de droogte

*We wake up and do a tour to some cave paintings, together with a group of boys who went off the straight path and need to get in touch with their roots. The tour was fantastic! We learn so much these days.

Even though we had the offer to stay for free and do some tours in return for cleaning the toilets, and do some other work, we go on. But not before we met a lady painter who makes wonderful paintings. The atmosphere here is fantastic and I keep on being amazed by the passionate people we meet out here in this desolate land. It is a whole different land.

We drive on further and reach Lyndhurst, where we meet TalcAlf, an artist originally from Holland, who makes sculptures out of soapstone and a theory about the alphabet and words in general which he explains in a rocket tempo. Dazed and laughing we drive on. Everybody; go there to meet him!

At the ruins of Farina, a deserted railway town (there is no railway anymore) we have our second flat. Having to wait a while in this region really makes you aware of the desolateness. We go on, and arrive thirsty and hot in Marree, where the remnants of the railway form the centre of the town, and decide to try out the Hotel. It is a journey to the past to stay there, but the food is fantastic.