Zaterdag avond waren we uitgenodigd bij Shane en Lisa, ouders van een meisje bij Diuwke uit de klas. Maar wij niet alleen; ze hadden nog twee stellen gevraagd, om ons in het Emeraldse te introduceren. Na een aanvankelijke chaos van krijsende kinderen (13 altesaam) en door elkaar heen pratende volwassenen, werd het langzaam rustiger en gezelliger. (Omdat ik er met al dat geluid niets meer van snapte, zeg maar)
We kletsen wat af, er staat een 4WD afspraak in the high country, en ik vrees dat ik de gastheer beledigde met mijn hollandse nuchterheid. (Echte friezin...)
Vandaag was bijna volledig gevuld met het bezoek van Mariette, Ico en Lenneke, met de drie heren, Bas Koen en Jelle. Kan het zijn dat je bij nieuwe mensen het gevoel hebt dat je hen al je hele leven kent? Ja, dat kan. Het was alleen maar leuk, ondanks dat iedereen met respectievelijk keelontsteking, kater, hoofdpijn, zonnesteek of gewoon totale verwarring rondliep. En daarvan reis je dan allebei van omgeving Damlaan naar omgeving Melbourne. Dit had dus al eerder kunnen zijn... Oh ja, het woord HML viel vaak. (en Vinkenborgh ook, Hansie...(ook al had dat het Lien moeten zijn...))
Foto's volgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten