Dwingeland

Wat lekker, zo'n vrije dag, en zonder moeten- We moeten niet verven, we moeten niet stucen, we moeten niet ,kortom, niets.
Het gaat gelijk heel langzaam zo'n dag, dus hebben Tjitske en ik met Bregje op de fiets (haar eigen fiets) boodschappen gedaan. Duurde maar 2 uur...
Toen we thuiskwamen had Art Ferry aan de lijn. Er was iemand die NU wilde komen kijken. Ik keek gelijk angstig naar de eierschillen die overal over de vloer verspreid waren, en de hageltjes die Bregje in de gordijnen heeft gekneed, maar gelukkig had Ferry er ook niet zo'n zin in; Voor hem begon zijn eigen vrije dag, en zo'n dwingeland wordt toch meestal niets, zei hij. Ze mag Dinsdag terug bellen, en dan door de weeks komen. Dat moest dan wel of om 8 uur, of om 6 uur, volgens die mevrouw. Arrgh!! Nog nooit gehoord van spitsuur in een gezin??? Hoe bedenkt iemand het he? (nou ja, wij kijken ook het liefst voor of na Art's werk)
Dus, afgesproken dat Ferry die mevrouw op Woensdag probeert te plannen, want dan zijn we al schoon.