vroegen de verhuizers rond half vier, toen ze na vijf uur inpakken (dat hadden wij toch al gedaan?) en 3,5 uur container volproppen zich zorgen gingen maken of het allemaal wel zou passen...
Waren wij blij dat we op het nippertje (dinsdag ochtend) onze drie meter lange keukenkast toch nog verkocht hadden.
Anyway; om 17.30 ging de reserve boekenkast erin, want daar konden de (om half tien dinsdagavond geleverde) giraffen in zodat ze veilig stonden, om 17.35 ging er een deur dicht, want dan konden ze nog even lekker proppen, en om 17.45 ging de container dicht.
Toen nog even de wasmachine naar beneden. Dat deed al pijn om te zien; een man ging gebogen op de trap staan, een ander schoof hem zo op zijn rug, en met een derde achter hem, liep man een zo naar beneden. Nog nooit gezien hoor, een man die een 1200 kilo wegende Miele op zijn rug draagt. Brrr- mijn rugpijn van vorige week staat mij nog vers in het geheugen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten