Bizar

Piglet (mijn landrovertje) is bij de dokter, want hij krijgt een stem om te roepen dat hij gestolen wordt, maar belangrijker; een om mij van een afstand te vertellen dat hij dicht zit, van dichtbij ben ik daar te lui voor. Het leek mij handig om dit voor de verhuizing te regelen, want erna krijgen we het vast druk. First thing vandaag is dus Piglet wegbrengen, en Art komt terug ineen fantastische gedeukte, gekraste not-roadworthy grijze Toyota Camry. Nou ja, het was alleen voor heen en weer naar Carcity, dus; no worries!

Morgen gaan we het huurhuis in, dus er valt nogal wat te regelen. Een koophuis bijvoorbeeld. We willen ons verhuis tempo toch een beetje hoog houden, en soms moet je het geluk een beetje helpen. In plaats van schoonmaakmiddelen kijken we vandaag dus huizen.

Na een tweede bezoek aan onze absolute favoriet, in Gembrook, komen we een beetje uitgepoept thuis. Tijd dus om- voor we piglet ophalen- electriciteit te regelen. Het was Art meerdere malen verzekerd dat dat geen probleem is; bellen en binnen 2 uur geregeld. Ik ben wat wantrouwender dus had het graag wat eerder geregeld gezien, maar, in principe op tijd gaat hij nog even bellen. Ware het niet dat de wachttijd minimaal een half uur is, vandaag. Dit is zo'n moment waarop je elkaar aankijkt en niet kan lachen om de Australiers (dat had ik Nederland ook niet gedaan in zo'n situatie).

Art belt eerst even naar Piglet- die moet opgehaald worden. Maar, Ben, de fijne automan, moet tot zijn spijt bekennen dan Piglet niet klaar is, dat dat sucks en not acceptable is, kan hij niks aan doen; we moeten morgen verhuizen met de rent-a-bomb reject; de toyota Camry.

Omdat we nu toch tijd over hebben, beginnen we dan maar met de electriciteit-lijn te bellen, dat half uur kan er ook nog wel bij, en we moeten morgen toch koffie en bier kunnen drinken, niet? Na zo'n 40 minuten, waarin ons verzekerd wordt dat we echt opschieten in lijn, bonkt er iemand op de deur, die open staat, omdat ik de reject aan het volladen ben met stuff. Een meneer met een clipbord en slecht accent. Zo iemand die stuur je dus meteen weg, want die verkoopt altijd iets; electriciteit ofzo. Eh, dus; ' I can't understand what you say, but do you sell electricity?' Ja dus, en ik roep Art er maar even bij, want hoe bizar is dit? Ik blijf aan de telefoon hangen, want stel dat Aman de indiaan het niet voor elkaar krijgt? 20 minuten later (still waiting) tekent Art de contracten. Ik wil toch graag zeker weten dat het morgen aangesloten is voor ik Origin ophang, dus Aman belt zijn maatschappij, en ja; het is rond. Met een theatraal gebaar hang ik Origin, na een uur wachten, op. We krijgen stroom. Indiase stroom, maar vast goed genoeg voor de koelkast en de koffie.

Oh, en als iemand wil weten wat de favoriet is voor de volgende verhuispartij; hier is 'ie;