'No, just the 12,5 years, 'cause it's a special one... ' antwoord ik, als mensen dat vragen. En dat dan weer naar aanleiding als ik zeg dat we 12,5 getrouwd zijn. Ah, weer iets nieuws; dat vieren ze hier dus niet.
Tjitske vroeg; 'maar waarom vieren jullie dat eigenlijk?' Tja, omdat dat zo hoort, maar waarom?? Het is de helft van 25, wat weer een vierde is van een eeuw...
Ik kan me nog heel goed herinneren dat mijn ouders hun 12,5 jarig huwelijk vierden, we gingen uit eten in een Turks restaurant vlakbij Hollands spoor, en dat was heel bijzonder, want we gingen niet vaak uit eten. Het was heel lekker en gezellig, en mamma kreeg een zilveren bestek.
Ik ben ook blij dat mijn moeder vorig jaar een voorschotje heeft genomen. Op 5 maart kwam ze langs, met bloemen en de meter Jenever waarmee Art om mijn hand heeft gevraagd. Wij begrepen er niets van, tot duidelijk werd dat ze zich een jaar vergist had. Maar, achteraf... Zo blij dat ze zich vergist had! Het werd namelijk wel een gezellige avond, die 11,5 jarige huwelijks avond.
Wij gaan wel uit eten, maar niet vanavond. Vanavond was het worstjes van de barbeque. Vrijdag hopen we, als we oppas vinden echt uit eten te gaan... We hebben niet echt nagedacht over een cadeautje. (:))
In Mei zijn we 20 jaar bij elkaar. We hebben altijd gezegd dat we dat groots gaan vieren, met al onze vrienden. Maar ik geloof niet dat ze komen...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Je kunt toch je nieuwe vrienden uitnodigen???? Ozzies vinden feestjes altijd leuk en ex-dutchies ook!!!
Ik ben al onderweg!
Een reactie posten